قرص آسپرین چیست؟ کاربرد و عوارض مصرف آسپرین

آسپرین چیست؟

آسپرین (Aspirin)، که با نام علمی استیل‌سالیسیلیک‌اسید (Acetylsalicylic Acid) نیز شناخته می‌شود، یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای تسکین درد، کاهش تب، و کاهش التهاب استفاده می‌شود. این دارو همچنین خواص ضدپلاکتی دارد، به این معنی که می‌تواند جلوی تشکیل لخته‌های خون را بگیرد و به همین دلیل در دوزهای پایین برای پیشگیری از حملات قلبی و سکته‌های مغزی تجویز می‌شود.

کاربردهای اصلی آسپرین:

1. تسکین درد: آسپرین می‌تواند دردهای خفیف تا متوسط، مانند سردرد، درد دندان، درد عضلانی، و دردهای قاعدگی را کاهش دهد.
2. کاهش تب: به عنوان یک آنتی‌پایرتیک، آسپرین می‌تواند تب را کاهش دهد.
3. پیشگیری از مشکلات قلبی و عروقی: در دوزهای پایین، آسپرین می‌تواند به جلوگیری از لخته شدن خون و کاهش خطر حملات قلبی و سکته‌های مغزی کمک کند.
4. پیشگیری از سرطان: برخی مطالعات نشان داده‌اند که مصرف منظم آسپرین ممکن است به کاهش خطر برخی از انواع سرطان، به ویژه سرطان کولون (روده بزرگ) کمک کند. با این حال، این موضوع همچنان تحت تحقیق است و نیاز به شواهد بیشتری دارد.
5. درمان بیماری‌های التهابی: آسپرین می‌تواند در بیماری‌های مزمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید، که با التهاب مزمن همراه هستند، مفید باشد.
6. پیشگیری از پره‌اکلامپسی: در زنان بارداری که در معرض خطر پره‌اکلامپسی هستند، مصرف آسپرین با دوز پایین ممکن است توصیه شود.

انواع آسپرین

آسپرین به اشکال و دوزهای مختلفی در دسترس است تا نیازهای متفاوت بیماران را برآورده کند. این اشکال شامل انواع مختلفی از قرص‌ها و فرمولاسیون‌ها می‌شود که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

انواع اشکال و فرمولاسیون‌های آسپرین:

1. قرص‌های معمولی (Regular tablets):
   • این نوع از آسپرین به صورت قرص‌های استاندارد تولید می‌شود و معمولاً در دوزهای 325 میلی‌گرم و 500 میلی‌گرم موجود است. برای تسکین درد، کاهش تب و التهاب استفاده می‌شود.
2. قرص‌های جویدنی (Chewable tablets):
   • این نوع قرص‌ها به راحتی جویده و بلعیده می‌شوند و برای افرادی که مشکلات بلع دارند، مناسب هستند. معمولاً در دوزهای پایین‌تر مانند 81 میلی‌گرم موجود هستند و به ویژه برای کودکان و نوجوانان طراحی شده‌اند.
3. قرص‌های روکش‌دار (Enteric-coated tablets):
   • این قرص‌ها دارای یک پوشش ویژه هستند که باعث می‌شود دارو در معده حل نشود و در عوض، در روده کوچک جذب شود. این ویژگی به کاهش تحریک معده و خطر خونریزی گوارشی کمک می‌کند. معمولاً در دوزهای 81 میلی‌گرم و 325 میلی‌گرم موجود هستند.
4. کپسول‌های حل شونده (Buffered tablets):
   • این نوع آسپرین دارای مواد بافری است که به کاهش اسیدیته و کاهش تحریک معده کمک می‌کند. این کپسول‌ها برای افرادی که حساسیت گوارشی دارند، مناسب هستند.
5. پودرهای محلول (Effervescent powders):
   • این نوع به صورت پودرهای محلول در آب تولید می‌شود و می‌تواند سریع‌تر جذب شود. برای تسکین سریع درد و کاهش تب استفاده می‌شود.
6. قرص‌های آهسته رهش (Extended-release tablets):
   • این نوع قرص‌ها طراحی شده‌اند تا دارو به تدریج در بدن آزاد شود و اثر طولانی‌تری داشته باشد. معمولاً برای استفاده در دوزهای پایین و پیشگیری از مشکلات قلبی تجویز می‌شود.

دوزهای متداول آسپرین:

• دوز پایین (Low-dose Aspirin): معمولاً 81 میلی‌گرم. این دوز به عنوان آسپرین بچه نیز شناخته می‌شود و برای پیشگیری از مشکلات قلبی و عروقی استفاده می‌شود.
• دوز استاندارد (Standard-dose Aspirin): معمولاً 325 میلی‌گرم. این دوز برای تسکین درد، کاهش تب، و التهاب استفاده می‌شود.
• دوز بالا (High-dose Aspirin): دوزهای بالاتر از 500 میلی‌گرم که ممکن است در برخی موارد خاص تحت نظر پزشک استفاده شود.

عوارض جدی و خطرناک قرص ASA

آسپرین (ASA) به عنوان یک داروی پرکاربرد، علاوه بر فواید زیادی که دارد، می‌تواند عوارض جانبی جدی و خطرناکی نیز داشته باشد. برخی از این عوارض ممکن است در صورت مصرف طولانی‌مدت، مصرف دوزهای بالا، یا در افرادی با شرایط خاص پزشکی بروز کنند. در زیر به برخی از عوارض جدی و خطرناک آسپرین اشاره شده است:

عوارض گوارشی:

1. زخم معده و دوازدهه: مصرف طولانی‌مدت آسپرین می‌تواند منجر به ایجاد زخم در معده و دوازدهه شود.
2. خونریزی گوارشی: یکی از خطرناک‌ترین عوارض آسپرین، خونریزی در دستگاه گوارش است که می‌تواند منجر به خونریزی شدید و حتی تهدیدکننده حیات شود. علائم ممکن است شامل مدفوع سیاه یا خونی، استفراغ خونی، و درد شدید معده باشد.
3. التهاب معده (گاستریت): آسپرین می‌تواند باعث تحریک و التهاب مخاط معده شود که منجر به ناراحتی‌های گوارشی مانند درد و سوزش معده می‌شود.

عوارض خونریزی:

1. خونریزی مغزی: مصرف آسپرین به ویژه در دوزهای بالا می‌تواند خطر خونریزی مغزی را افزایش دهد، به خصوص در افرادی که فشار خون بالا دارند یا داروهای ضدانعقاد مصرف می‌کنند.
2. خونریزی در سایر نقاط بدن: مصرف آسپرین می‌تواند زمان خونریزی را افزایش دهد و خطر خونریزی در جراحات و جراحی‌ها را افزایش دهد.

عوارض کلیوی:

1. اختلالات کلیوی: مصرف طولانی‌مدت آسپرین می‌تواند باعث آسیب به کلیه‌ها و کاهش عملکرد آن‌ها شود.
2. نارسایی کلیه: در موارد شدیدتر، ممکن است منجر به نارسایی کلیه شود که نیاز به درمان‌های جدی‌تر دارد.

عوارض حساسیتی:

1. واکنش‌های آلرژیک: برخی افراد ممکن است به آسپرین حساسیت داشته باشند و دچار علائمی مانند کهیر، خارش، تورم صورت و زبان، و تنگی نفس شوند.
2. آنافیلاکسی: یک واکنش آلرژیک شدید و تهدیدکننده حیات است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

سندرم ری (Reye's syndrome):

• در کودکان و نوجوانان: مصرف آسپرین در کودکان و نوجوانان با عفونت‌های ویروسی (مانند آنفولانزا و آبله مرغان) می‌تواند منجر به سندرم ری شود، که یک بیماری نادر اما جدی و کشنده است. این بیماری باعث تورم مغز و آسیب به کبد می‌شود.

عوارض قلبی و عروقی:

• افزایش خطر سکته مغزی: در برخی افراد، مصرف آسپرین ممکن است به جای محافظت، خطر سکته مغزی هموراژیک (ناشی از خونریزی) را افزایش دهد.

آسپرین علاوه بر کاربردهای اصلی که ذکر شد، در برخی شرایط خاص نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زیر به برخی از این کاربردها و جزئیات بیشتر درباره مصرف آسپرین پرداخته شده است:

نحوه مصرف آسپرین:

• دوز معمول برای تسکین درد و تب: بزرگسالان معمولاً 325 تا 650 میلی‌گرم آسپرین را هر 4 تا 6 ساعت یک‌بار مصرف می‌کنند. نباید بیشتر از 4000 میلی‌گرم در 24 ساعت مصرف شود.
• دوز پیشگیرانه برای مشکلات قلبی و عروقی: دوز پایین (معمولاً 81 تا 100 میلی‌گرم) روزانه توصیه می‌شود. این دوز پایین به کاهش خطر عوارض جانبی مانند خونریزی کمک می‌کند.

نکات مهم درباره مصرف آسپرین:

• مصرف با غذا یا شیر: برای کاهش احتمال تحریک معده، بهتر است آسپرین با غذا یا یک لیوان شیر مصرف شود.
• جلوگیری از مصرف الکل: مصرف الکل در هنگام استفاده از آسپرین می‌تواند خطر خونریزی معده را افزایش دهد.
• اطلاع به پزشک قبل از جراحی: اگر قرار است عمل جراحی انجام دهید، باید پزشک خود را از مصرف آسپرین آگاه کنید، زیرا آسپرین می‌تواند زمان خونریزی را افزایش دهد.
• تداخلات دارویی: آسپرین می‌تواند با داروهای دیگری مانند کورتیکواستروئیدها، ضد انعقادهای خوراکی، و برخی داروهای ضد التهاب دیگر تداخل داشته باشد. همیشه قبل از شروع مصرف آسپرین با پزشک خود مشورت کنید.
• مصرف طولانی‌مدت: مصرف طولانی‌مدت آسپرین، حتی در دوزهای پایین، باید با مراقبت و نظارت پزشکی انجام شود تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
• مشورت با پزشک: قبل از شروع مصرف آسپرین، به ویژه برای پیشگیری از مشکلات قلبی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
• پرهیز از مصرف بیش از حد: هرگز بیش از دوز تجویز شده مصرف نکنید و از مصرف خودسرانه آسپرین خودداری کنید.
• درمان اورژانسی در صورت مصرف بیش از حد: مصرف بیش از حد آسپرین می‌تواند منجر به مسمومیت (سالیسیلیسم) شود که علائم آن شامل تنفس سریع، زنگ زدن در گوش‌ها، تهوع و استفراغ است. در صورت بروز این علائم، فوراً به مراکز درمانی مراجعه کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت بروز هر یک از علائم زیر، فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید معده یا سوزش معده که بهبود نمی‌یابد.
• مدفوع سیاه یا خونی، یا استفراغ خونی.
• علائم آلرژیک مانند کهیر، تورم صورت و زبان، یا تنگی نفس.
• علائم خونریزی غیرطبیعی مانند کبودی‌های بدون علت، خونریزی لثه‌ها یا بینی.

چه کسانی باید اسپرین مصرف کنند؟

آسپرین (Aspirin) برای طیف گسترده‌ای از شرایط پزشکی تجویز می‌شود، اما مهم است که مصرف آن تحت نظارت پزشک باشد، زیرا ممکن است عوارض جانبی و خطراتی داشته باشد. در ادامه به مواردی که مصرف آسپرین ممکن است توصیه شود و کسانی که باید آن را مصرف کنند، اشاره شده است:

افرادی که ممکن است مصرف آسپرین برای آن‌ها توصیه شود:

1. افراد با بیماری‌های قلبی و عروقی:
   • پیشگیری اولیه: در برخی افراد با عوامل خطر بالای بیماری قلبی عروقی (مانند دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا، سابقه خانوادگی بیماری‌های قلبی)، پزشک ممکن است مصرف دوز پایین آسپرین (معمولاً 81 میلی‌گرم روزانه) را برای پیشگیری از حملات قلبی یا سکته مغزی توصیه کند.
   • پیشگیری ثانویه: افرادی که قبلاً حمله قلبی، سکته مغزی، یا بیماری‌های شریانی محیطی داشته‌اند، معمولاً برای پیشگیری از حوادث قلبی عروقی مجدد، آسپرین تجویز می‌شود.
2. افراد با سابقه حملات ایسکمیک گذرا (TIA):
   • آسپرین ممکن است برای کاهش خطر سکته مغزی در افرادی که حملات ایسکمیک گذرا (TIA) داشته‌اند، تجویز شود.
3. بیماران با بیماری‌های مزمن التهابی:
   • آرتریت روماتوئید: در برخی موارد، آسپرین می‌تواند به کاهش التهاب و درد در بیماران با آرتریت روماتوئید کمک کند.
   • لوپوس: آسپرین ممکن است به کاهش التهاب و درد در بیماران با لوپوس کمک کند.
4. پیشگیری از پره‌اکلامپسی:
   • در زنان بارداری که در معرض خطر بالای پره‌اکلامپسی هستند، پزشک ممکن است مصرف دوز پایین آسپرین را توصیه کند.

چه کسانی نباید آسپرین مصرف کنند؟

مصرف آسپرین، با وجود فواید متعدد، ممکن است برای برخی افراد مناسب نباشد و حتی می‌تواند خطرات جدی به همراه داشته باشد. در زیر به گروه‌هایی از افراد که نباید آسپرین مصرف کنند، اشاره شده است:

گروه‌هایی که نباید آسپرین مصرف کنند:

1. کودکان و نوجوانان با تب یا عفونت ویروسی:
   • خطر سندرم ری (Reye's syndrome): آسپرین نباید به کودکان و نوجوانانی که تب یا عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا آبله مرغان دارند، داده شود. سندرم ری یک بیماری نادر ولی جدی است که می‌تواند به تورم مغز و آسیب کبد منجر شود.
2. افراد با سابقه حساسیت یا آلرژی به آسپرین یا سایر NSAIDs:
   • واکنش‌های آلرژیک: افرادی که سابقه واکنش‌های آلرژیک به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) دارند، نباید آسپرین مصرف کنند. علائم حساسیت می‌تواند شامل کهیر، خارش، تورم صورت و زبان، و تنگی نفس باشد.
3. افراد با زخم معده یا مشکلات خونریزی گوارشی:
   • زخم معده و خونریزی گوارشی: آسپرین می‌تواند خطر خونریزی گوارشی را افزایش دهد و در افرادی که زخم معده فعال یا سابقه خونریزی گوارشی دارند، نباید مصرف شود.
4. افراد با اختلالات خونریزی یا مصرف‌کنندگان داروهای ضدانعقاد:
   • افزایش خطر خونریزی: آسپرین می‌تواند زمان خونریزی را افزایش دهد. افرادی که اختلالات خونریزی دارند یا داروهای ضدانعقاد (مانند وارفارین، هپارین) مصرف می‌کنند، باید از مصرف آسپرین خودداری کنند مگر اینکه تحت نظر پزشک باشند.
5. زنان باردار، به خصوص در سه‌ماهه سوم:
   • خطرات بارداری: مصرف آسپرین در سه‌ماهه سوم بارداری می‌تواند باعث مشکلاتی مانند خونریزی طولانی در مادر و نوزاد، زایمان زودرس، و مشکلات دیگر شود. مصرف آسپرین در دوران بارداری باید تحت نظارت دقیق پزشک باشد.
6. افراد با بیماری‌های کلیوی یا کبدی شدید:
   • آسیب به کلیه و کبد: آسپرین می‌تواند عملکرد کلیه و کبد را تحت تأثیر قرار دهد و در افرادی که بیماری‌های کلیوی یا کبدی شدید دارند، باید با احتیاط مصرف شود.
7. افراد با آسم ناشی از NSAIDs:
   • آسم حساس به آسپرین: برخی افراد مبتلا به آسم ممکن است به آسپرین حساسیت داشته باشند که می‌تواند منجر به حملات آسم شدید شود.

آیا مصرف آسپرین در کودکان ایمن است؟

مصرف آسپرین در کودکان به دلیل خطر بالقوه سندرم ری (Reye's syndrome) به طور کلی توصیه نمی‌شود. سندرم ری یک بیماری نادر اما بسیار جدی است که می‌تواند به سرعت به تورم مغز و آسیب کبد منجر شود و حتی مرگبار باشد. این خطر به ویژه زمانی افزایش می‌یابد که آسپرین به کودکان یا نوجوانانی که دارای عفونت‌های ویروسی مانند آنفولانزا یا آبله مرغان هستند، داده شود.

موارد ایمنی مصرف آسپرین در کودکان:

1. سندرم ری (Reye's syndrome):
   • تعریف: سندرم ری یک بیماری نادر و شدید است که به طور عمده در کودکان و نوجوانان رخ می‌دهد و با مصرف آسپرین در هنگام ابتلا به عفونت‌های ویروسی ارتباط دارد.
   • علائم: علائم شامل استفراغ مداوم، خواب‌آلودگی، گیجی، تحریک‌پذیری، و در موارد شدیدتر تشنج و کما می‌باشد.
2. جایگزین‌های ایمن‌تر:
   • استامینوفن (پاراستامول): برای کاهش تب و تسکین درد در کودکان، استامینوفن معمولاً توصیه می‌شود.
   • ایبوپروفن: همچنین یک گزینه دیگر برای کاهش تب و درد است که نسبت به آسپرین، ایمن‌تر در نظر گرفته می‌شود.
3. موارد خاص مصرف آسپرین در کودکان:
   • بیماری کاوازاکی: در موارد نادر و تحت نظارت دقیق پزشک، آسپرین ممکن است برای درمان بیماری کاوازاکی که یک بیماری نادر اما جدی است، تجویز شود.
   • اختلالات خاص: در برخی اختلالات خونی یا قلبی نیز ممکن است آسپرین تحت نظارت پزشک تجویز شود، اما این موارد باید با دقت و نظارت شدید صورت گیرد.

نکات مهم برای والدین:

• مشورت با پزشک: همیشه قبل از دادن هرگونه دارو به کودک، به ویژه آسپرین، با پزشک مشورت کنید.
• برچسب داروها: توجه کنید که برخی داروهای ترکیبی ممکن است حاوی آسپرین باشند. بنابراین، همیشه برچسب داروها را به دقت بخوانید.
• آگاهی از علائم خطر: والدین باید از علائم اولیه سندرم ری آگاه باشند و در صورت بروز علائم مشکوک، فوراً به پزشک مراجعه کنند.

آسپرین بچه

آسپرین بچه یا آسپرین با دوز پایین، به قرص‌های آسپرین با دوز معمولاً 81 میلی‌گرم اشاره دارد. اگرچه این دوز به نام "آسپرین بچه" شناخته می‌شود، اما به دلیل خطر سندرم ری (Reye's syndrome)، استفاده از آسپرین در کودکان و نوجوانان با تب یا عفونت‌های ویروسی به شدت منع شده است. امروزه، آسپرین بچه بیشتر برای بزرگسالان با شرایط خاص پزشکی تجویز می‌شود.

موارد استفاده از آسپرین بچه در بزرگسالان:

1. پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی:
   • پیشگیری اولیه: برای افرادی که عوامل خطر بالای بیماری قلبی دارند.
   • پیشگیری ثانویه: برای افرادی که سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی دارند.
2. پیشگیری از تشکیل لخته‌های خون:
   • بیماری‌های شریانی محیطی: به کاهش خطر تشکیل لخته‌های خون کمک می‌کند.
   • بعد از جراحی‌های خاص: مانند جراحی‌های قلب یا عروق، آسپرین بچه ممکن است برای جلوگیری از تشکیل لخته‌ها تجویز شود.
3. بیماری‌های التهابی مزمن:
   • آرتریت روماتوئید: در برخی موارد، ممکن است به کاهش التهاب و درد کمک کند.

موارد مصرف در کودکان (بسیار نادر و تحت نظارت پزشک):

• بیماری کاوازاکی: یک بیماری نادر و جدی است که می‌تواند باعث التهاب عروق خونی شود. آسپرین بچه در دوزهای خاص و تحت نظارت دقیق پزشکی ممکن است در این شرایط تجویز شود.

فواید آسپرین برای زنان

آسپرین می‌تواند فواید متعددی برای زنان داشته باشد، به ویژه در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی و برخی شرایط خاص. با این حال، مصرف آسپرین باید تحت نظارت پزشک باشد، زیرا ممکن است با خطرات و عوارض جانبی همراه باشد. در ادامه به برخی از فواید آسپرین برای زنان اشاره شده است:

1. پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی

• کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی: مصرف روزانه دوز پایین آسپرین (معمولاً 81 میلی‌گرم) می‌تواند به کاهش خطر حملات قلبی و سکته مغزی در زنانی که دارای عوامل خطر مانند فشار خون بالا، دیابت، کلسترول بالا، یا سابقه خانوادگی بیماری‌های قلبی هستند، کمک کند.
• پیشگیری ثانویه: برای زنانی که قبلاً دچار حمله قلبی یا سکته مغزی شده‌اند، آسپرین می‌تواند به پیشگیری از حوادث قلبی عروقی بیشتر کمک کند.

2. پیشگیری از پره‌اکلامپسی در بارداری

• پره‌اکلامپسی: مصرف دوز پایین آسپرین (معمولاً 81 میلی‌گرم) ممکن است به پیشگیری از پره‌اکلامپسی، یک عارضه خطرناک بارداری که با فشار خون بالا و آسیب به ارگان‌های دیگر همراه است، کمک کند. این توصیه بیشتر برای زنانی است که در معرض خطر بالای پره‌اکلامپسی قرار دارند و باید تحت نظارت دقیق پزشک انجام شود.

3. کاهش خطر سرطان کولورکتال

• پیشگیری از سرطان کولورکتال: برخی مطالعات نشان می‌دهند که مصرف منظم دوز پایین آسپرین ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان کولورکتال کمک کند. این فایده به ویژه برای زنانی که دارای عوامل خطر برای این نوع سرطان هستند، مطرح است.

4. کاهش درد و التهاب

• تسکین درد مزمن و التهابات: آسپرین به عنوان یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) می‌تواند به کاهش درد و التهاب در شرایطی مانند آرتریت روماتوئید کمک کند. با این حال، استفاده طولانی‌مدت از آسپرین برای این منظور باید با احتیاط و تحت نظارت پزشک انجام شود.

5. پیشگیری از لخته‌های خون

• پیشگیری از تشکیل لخته‌های خون: در زنانی که در معرض خطر تشکیل لخته‌های خون هستند، مانند کسانی که جراحی قلب یا تعویض دریچه قلب داشته‌اند، آسپرین می‌تواند به پیشگیری از تشکیل لخته‌های خون کمک کند.

تفاوت آسپرین 80 و 100

آسپرین در دوزهای مختلف برای اهداف متفاوتی تجویز می‌شود. دو دوز رایج آن، 80 میلی‌گرم و 100 میلی‌گرم، اغلب برای پیشگیری از مشکلات قلبی و عروقی و دیگر شرایط خاص تجویز می‌شوند. در ادامه به تفاوت‌ها و کاربردهای این دو دوز پرداخته شده است:

آسپرین 80 میلی‌گرم:

1. دوز و نام رایج:
   • معمولاً به عنوان آسپرین بچه یا آسپرین با دوز پایین شناخته می‌شود. هرچند که دیگر برای کودکان به دلیل خطر سندرم ری توصیه نمی‌شود.
2. کاربردها:
   • پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی: به طور گسترده برای پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی در افراد با ریسک بالا توصیه می‌شود.
   • مصرف روزانه: اغلب به عنوان یک دوز روزانه برای جلوگیری از تشکیل لخته‌های خون و بهبود جریان خون استفاده می‌شود.
   • بیماری‌های قلبی و عروقی: برای افرادی که قبلاً دچار حمله قلبی یا سکته مغزی شده‌اند یا در معرض خطر بالای این شرایط هستند، تجویز می‌شود.

آسپرین 100 میلی‌گرم:

1. دوز و نام رایج:
   • نیز به عنوان آسپرین با دوز پایین شناخته می‌شود، اما دوز آن کمی بالاتر از آسپرین 80 میلی‌گرم است.
2. کاربردها:
   • پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی: مشابه آسپرین 80 میلی‌گرم، برای پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی استفاده می‌شود، اما ممکن است در برخی موارد خاص یا بر اساس توصیه پزشک ترجیح داده شود.
   • مصرف روزانه: نیز به عنوان یک دوز روزانه مصرف می‌شود و می‌تواند بسته به نیازهای فردی و توصیه پزشک انتخاب شود.

تفاوت‌ها و شباهت‌ها:

1. دوز:
   • تفاوت اصلی در میزان دوز است. آسپرین 100 میلی‌گرم 20 میلی‌گرم بیشتر از آسپرین 80 میلی‌گرم است. این افزایش دوز می‌تواند تأثیرات کمی بیشتر یا متفاوتی داشته باشد، اما در بسیاری از موارد بالینی هر دو دوز برای اهداف مشابه استفاده می‌شوند.
2. کاربرد بالینی:
   • هر دو دوز برای پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی استفاده می‌شوند و انتخاب بین این دو ممکن است بسته به ترجیحات پزشک و شرایط خاص بیمار باشد.
3. تأثیرات و عوارض جانبی:
   • هر دو دوز می‌توانند عوارض جانبی مشابهی داشته باشند، از جمله خطر خونریزی گوارشی و دیگر عوارض مرتبط با مصرف طولانی‌مدت آسپرین. دوز 100 میلی‌گرم ممکن است خطر کمی بیشتری برای خونریزی داشته باشد، اما این تفاوت معمولاً جزئی است.

انتخاب بین آسپرین 80 و 100 میلی‌گرم:

1. توصیه پزشک:
   • انتخاب دوز مناسب آسپرین باید تحت نظارت و توصیه پزشک انجام شود. پزشک با توجه به شرایط خاص بیمار، سابقه پزشکی، و ریسک فاکتورهای مرتبط، دوز مناسب را تعیین می‌کند.
2. شرایط بیمار:
   • شرایط خاص پزشکی مانند وزن، وضعیت سلامت کلی، و دیگر داروهای مصرفی می‌تواند بر انتخاب دوز تأثیر بگذارد.
3. تجویز عمومی:
   • در بسیاری از کشورها، آسپرین 81 میلی‌گرم (که بسیار نزدیک به 80 میلی‌گرم است) به عنوان دوز استاندارد کم برای پیشگیری از مشکلات قلبی تجویز می‌شود. آسپرین 100 میلی‌گرم نیز به عنوان دوز پایین مورد استفاده قرار می‌گیرد و انتخاب آن ممکن است به ترجیحات پزشک و بیمار بستگی داشته باشد. /ق