مزایا و معایب آنتی هیستامن ها

آنتی هیستامین ها دسته ای از داروها هستند که برای درمان علائم آلرژی استفاده می شوند. آنها با مسدود کردن اثرات هیستامین، ماده شیمیایی که بدن در پاسخ به آلرژن ها آزاد می کند، عمل می کنند. آلرژی واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به ماده ای است که معمولاً بی ضرر است. این مواد، که آلرژن نامیده می شوند، می توانند شامل گرده، گرد و غبار، موی حیوانات، غذا و دارو باشند.

آنتی هیستامین:

آنتی هیستامین ها دسته ای از داروها هستند که برای درمان علائم آلرژی استفاده می شوند. آنها با مسدود کردن اثرات هیستامین، ماده شیمیایی که بدن در پاسخ به آلرژن ها آزاد می کند، عمل می کنند.

علائم آلرژی که آنتی هیستامین ها می توانند درمان کنند عبارتند از:

• آبریزش بینی
• عطسه
• خارش چشم
• خارش گلو
• کهیر
• تورم پوست

آنتی هیستامین ها به صورت بدون نسخه و با نسخه در دسترس هستند. آنها به اشکال مختلف از جمله قرص، کپسول، مایع، اسپری بینی و کرم وجود دارند.

برخی از آنتی هیستامین های رایج عبارتند از:

• سیتریزین (زیرتک)
• لوراتادین (کلاریتین)
• دسلوراتادین (آلرتک)
• فکسوفنادین (آلگرا)
• دیفن هیدرامین (بنادریل)
• سستی
• خشکی دهان
• تاری دید
• احتباس ادرار

اگر باردار هستید یا شیرده هستید، قبل از مصرف هر گونه دارویی، از جمله آنتی هیستامین، با پزشک خود صحبت کنید. همچنین اگر هر گونه بیماری پزشکی دیگری دارید، مانند بیماری کبد یا کلیه، مهم است که قبل از مصرف آنتی هیستامین با پزشک خود صحبت کنید.

آنتی هیستامین ها می توانند داروی موثری برای درمان علائم آلرژی باشند. با این حال، مهم است که از عوارض جانبی احتمالی آنها آگاه باشید و قبل از مصرف با پزشک خود صحبت کنید.

آلرژی چیست؟

آلرژی واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به ماده ای است که معمولاً بی ضرر است. این مواد، که آلرژن نامیده می شوند، می توانند شامل گرده، گرد و غبار، موی حیوانات، غذا و دارو باشند.

هنگامی که فردی که آلرژی دارد با آلرژن تماس پیدا می کند، سیستم ایمنی بدن آن به اشتباه ماده را به عنوان یک تهدید تلقی می کند و برای مقابله با آن آنتی بادی تولید می کند. این امر منجر به آزاد شدن مواد شیمیایی مانند هیستامین می شود که باعث علائم آلرژی می شود.

علائم آلرژی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.

برخی از علائم شایع آلرژی :

• آبریزش بینی
• عطسه
• خارش چشم
• خارش گلو
• کهیر
• تورم پوست
• تنگی نفس
• تنفس خس خس

در برخی موارد، آلرژی می تواند منجر به یک واکنش آلرژیک شدید به نام آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی یک فوریت پزشکی است که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. علائم آنافیلاکسی عبارتند از:

• تورم صورت، گلو یا زبان
• تنگی نفس
• تنفس خس خس
• سرگیجه
• از دست دادن هوشیاری

اگر هر یک از این علائم را تجربه می کنید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

آلرژی ها شایع هستند و حدود 50 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهند. آنها می توانند در هر سنی رخ دهند، اما اغلب در دوران کودکی شروع می شوند.

هیچ درمانی برای آلرژی وجود ندارد، اما راه هایی برای کنترل علائم و پیشگیری از قرار گرفتن در معرض آلرژن ها وجود دارد.

درمان آلرژی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروها: داروهای مختلفی می توانند برای کمک به درمان علائم آلرژی استفاده شوند، از جمله آنتی هیستامین ها، ضد احتقان ها، کورتیکواستروئیدها و داروهای اصلاح کننده لکوترین.
• ایمونوتراپی: ایمونوتراپی، که به آن شات های آلرژی نیز گفته می شود، درمانی است که به بدن شما کمک می کند تا به تدریج نسبت به آلرژن هایی که به آنها حساس هستید، تحمل پیدا کند.
• اجتناب از آلرژن ها: بهترین راه برای جلوگیری از علائم آلرژی، اجتناب از آلرژن هایی است که به آنها حساس هستید. این ممکن است همیشه آسان نباشد، اما می توانید با شناسایی آلرژن های خود و انجام اقداماتی برای کاهش قرار گرفتن در معرض آنها، گام هایی برای کاهش قرار گرفتن در معرض آنها بردارید.

مزایای استفاده از آنتی هیستامین ها:

آنتی هیستامین ها می توانند فواید متعددی برای افرادی که از آلرژی، کهیر و سایر شرایط مرتبط با هیستامین رنج می برند، داشته باشند. برخی از مزایای کلیدی عبارتند از:

1. تسکین علائم آلرژی:

این مزیت اصلی آنتی هیستامین ها است. آنها با مسدود کردن اثرات هیستامین، ماده شیمیایی که بدن در پاسخ به آلرژن ها آزاد می کند، عمل می کنند. این می تواند به کاهش علائم آلرژی مانند آبریزش بینی، عطسه، خارش چشم، خارش گلو، کهیر و تورم پوست کمک کند.

2. درمان کهیر:

آنتی هیستامین ها می توانند برای درمان کهیر، بثورات پوستی قرمز، خارش دار و متورم که می تواند در هر جایی از بدن ظاهر شود، موثر باشند. آنها با کاهش التهاب و خارش ناشی از هیستامین عمل می کنند.

3. کاهش خارش:

آنتی هیستامین ها می توانند برای تسکین خارش ناشی از شرایط مختلف از جمله گزش حشرات، اگزما و خشکی پوست مفید باشند. آنها با مسدود کردن اثرات هیستامین که باعث خارش می شود، عمل می کنند.

4. بهبود خواب:

برخی از آنتی هیستامین ها، به ویژه آنتی هیستامین های نسل اول، می توانند اثر آرام بخشی داشته باشند و به بهبود خواب کمک کنند. این به دلیل توانایی آنها در مسدود کردن اثرات هیستامین در مغز است که می تواند باعث بیداری شود.

5. درمان بیماری حرکت:

برخی از آنتی هیستامین ها مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) می توانند برای درمان یا پیشگیری از بیماری حرکت موثر باشند. آنها با مسدود کردن اثرات هیستامین در قسمت داخلی گوش که مسئول تعادل است، عمل می کنند.

6. کاهش علائم سرماخوردگی و آنفولانزا:

برخی از آنتی هیستامین ها، به ویژه آنتی هیستامین های ترکیبی با ضد احتقان ها، می توانند به کاهش علائم سرماخوردگی و آنفولانزا مانند احتقان، آبریزش بینی و خارش چشم کمک کنند.

7. موارد استفاده دیگر:

آنتی هیستامین ها گاهی اوقات برای درمان سایر شرایطی که با هیستامین مرتبط هستند، مانند ورم ملتحمه (قرمزی و التهاب چشم) و واکنش های شدید آلرژیک (آنافیلاکسی) استفاده می شوند.

نکات مهم:

• قبل از مصرف هر گونه داروی جدید، از جمله آنتی هیستامین، با پزشک خود صحبت کنید، به خصوص اگر باردار هستید، شیرده هستید یا هر گونه بیماری پزشکی دارید.
• برخی از آنتی هیستامین ها می توانند باعث خواب آلودگی شوند، بنابراین هنگام رانندگی یا کار با ماشین آلات احتیاط کنید.
• آنتی هیستامین ها را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
• اگر عوارض جانبی را تجربه می کنید، مصرف دارو را متوقف کنید و با پزشک خود صحبت کنید.

معایب استفاده از آنتی هیستامین ها:

در حالی که آنتی هیستامین ها می توانند فواید متعددی برای افراد مبتلا به آلرژی، کهیر و سایر شرایط مرتبط با هیستامین داشته باشند، مهم است که از عوارض جانبی و خطرات احتمالی آنها نیز آگاه باشید. برخی از معایب کلیدی عبارتند از:

1. خواب آلودگی:

یکی از شایع ترین عوارض جانبی آنتی هیستامین ها، به ویژه آنتی هیستامین های نسل اول، خواب آلودگی است. این به دلیل توانایی آنها در مسدود کردن اثرات هیستامین در مغز است که می تواند باعث بیداری شود. اگر در حین مصرف آنتی هیستامین دچار خواب آلودگی می شوید، از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید و از فعالیت های دیگری که نیاز به هوشیاری دارند خودداری کنید.

2. خشکی دهان:

آنتی هیستامین ها می توانند باعث خشکی دهان، چشم ها و پوست شوند. این به دلیل اثر آنها بر روی غدد بزاقی و سایر غدد تولید کننده مرطوب کننده است. اگر در حین مصرف آنتی هیستامین دچار خشکی دهان می شوید، می توانید با نوشیدن مایعات زیاد، استفاده از آدامس یا آبنبات بدون قند و استفاده از مرطوب کننده لب، این مشکل را برطرف کنید.

3. تاری دید:

برخی از آنتی هیستامین ها می توانند باعث تاری دید شوند. این به دلیل اثر آنها بر روی عضلات چشم است. اگر در حین مصرف آنتی هیستامین دچار تاری دید می شوید، از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید و از فعالیت های دیگری که نیاز به بینایی واضح دارند خودداری کنید.

4. احتباس ادرار:

آنتی هیستامین ها می توانند باعث احتباس ادرار، به خصوص در افراد مسن و افراد مبتلا به مشکلات پروستات شوند. این به دلیل اثر آنها بر روی عضلات مثانه است. اگر در حین مصرف آنتی هیستامین دچار مشکل در دفع ادرار می شوید، با پزشک خود صحبت کنید.

5. سرگیجه:

برخی از افراد ممکن است در حین مصرف آنتی هیستامین دچار سرگیجه شوند. این به دلیل اثر آنها بر روی سیستم عصبی مرکزی است. اگر در حین مصرف آنتی هیستامین دچار سرگیجه می شوید، از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید و از فعالیت های دیگری که نیاز به تعادل دارند خودداری کنید.

6. تداخلات دارویی:

آنتی هیستامین ها می توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند، بنابراین مهم است که قبل از مصرف هر گونه داروی جدید، از جمله آنتی هیستامین، با پزشک خود صحبت کنید. به عنوان مثال، آنتی هیستامین ها می توانند با داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب و داروهای خواب تداخل داشته باشند.

7. عوارض جانبی در کودکان:

برخی از آنتی هیستامین ها ممکن است برای کودکان مناسب نباشند یا عوارض جانبی خاصی در کودکان ایجاد کنند. قبل از دادن هر گونه آنتی هیستامین به کودک، با پزشک خود صحبت کنید.

8. اعتیاد:

برخی از آنتی هیستامین ها، به ویژه آنتی هیستامین های نسل اول، می توانند اعتیاد آور باشند. اگر در حال مصرف آنتی هیستامین هستید و در قطع مصرف آن مشکل دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

نکات مهم:

• قبل از مصرف هر گونه داروی جدید، از جمله آنتی هیستامین، با پزشک خود صحبت کنید، به خصوص اگر باردار هستید، شیرده هستید یا هر گونه بیماری پزشکی دارید.
• آنتی هیستامین ها را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
• اگر عوارض جانبی را تجربه می کنید، مصرف دارو را متوقف کنید و با پزشک خود صحبت کنید.

در مجموع، آنتی هیستامین ها می توانند داروی موثری برای درمان طیف وسیعی از شرایط مرتبط با هیستامین باشند. با این حال، مهم است که از مزایا، خطرات و عوارض جانبی احتمالی آنها آگاه باشید و قبل از مصرف با پزشک خود صحبت کنید.

انواع آنتی هیستامین ها:

دو نوع اصلی آنتی هیستامین وجود دارد: نسل اول و نسل دوم.

آنتی هیستامین های نسل اول در دهه 1940 معرفی شدند و اولین آنتی هیستامین هایی بودند که در دسترس بودند. آنها به طور موثری علائم آلرژی را تسکین می دهند، اما همچنین می توانند عوارض جانبی قابل توجهی مانند خواب آلودگی، خشکی دهان و تاری دید ایجاد کنند. برخی از آنتی هیستامین های نسل اول رایج عبارتند از:

• دیفن هیدرامین (Benadryl)
• کلماستین (Tavist)
• کلرفنیرامین (Chlor-Trimeton)
• پرومتازین (Phenergan)

آنتی هیستامین های نسل دوم در دهه 1980 معرفی شدند. آنها تمایل دارند عوارض جانبی کمتری نسبت به آنتی هیستامین های نسل اول ایجاد کنند، به خصوص خواب آلودگی. با این حال، آنها همچنین ممکن است به اندازه آنتی هیستامین های نسل اول در تسکین علائم آلرژی موثر نباشند. برخی از آنتی هیستامین های نسل دوم رایج عبارتند از:

• سیتریزین (Zyrtec)
• لوراتادین (Claritin)
• دسلوراتادین (Allegra)
• فکسوفنادین (Allegra)

نسل سوم رایج عبارتند از:

• لووستسین (Xyzal)
• ستیریزین (Zyrtec D 12 Hour)
• آزاتادین (Aztar)

نوع آنتی هیستامینی که برای شما مناسب است به عوامل مختلفی از جمله سن، سابقه پزشکی و علائمی که تجربه می کنید بستگی دارد. حتماً با پزشک یا داروساز خود در مورد اینکه کدام نوع آنتی هیستامین برای شما مناسب تر است صحبت کنید.

 نمودار خلاصه از تفاوت های بین آنتی هیستامین های نسل اول، نسل دوم و نسل سوم :

چگونه یک آنتی هیستامین مناسب انتخاب کنیم:

انتخاب آنتی هیستامین مناسب برای شما به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

سن:

• کودکان: برخی از آنتی هیستامین ها برای کودکان مناسب نیستند یا عوارض جانبی خاصی در کودکان ایجاد می کنند. حتماً قبل از دادن هر گونه آنتی هیستامین به کودک، با پزشک خود صحبت کنید.
• بزرگسالان: بزرگسالان می توانند طیف وسیع تری از آنتی هیستامین ها را انتخاب کنند.

سابقه پزشکی:

• بارداری یا شیردهی: اگر باردار هستید یا شیرده هستید، با پزشک خود در مورد اینکه کدام آنتی هیستامین برای شما بی خطر است صحبت کنید.
• سایر شرایط پزشکی: اگر بیماری های پزشکی دیگری دارید، مانند بیماری کبد یا کلیه، قبل از مصرف هر گونه آنتی هیستامین، با پزشک خود صحبت کنید.

علائم:

• آلرژی: اگر علائم آلرژی مانند آبریزش بینی، عطسه، خارش چشم و خارش گلو دارید، یک آنتی هیستامین نسل دوم یا سوم ممکن است بهترین انتخاب باشد. این آنتی هیستامین ها تمایل به ایجاد عوارض جانبی کمتری نسبت به آنتی هیستامین های نسل اول دارند.
• کهیر: اگر کهیر دارید، یک آنتی هیستامین نسل اول یا دوم ممکن است موثر باشد.
• بی خوابی: اگر مشکل خواب دارید، یک آنتی هیستامین نسل اول مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) ممکن است مفید باشد. با این حال، به یاد داشته باشید که این آنتی هیستامین ها می توانند باعث خواب آلودگی شوند، بنابراین در طول روز آنها را مصرف نکنید.
• بیماری حرکت: اگر از بیماری حرکت رنج می برید، دیفن هیدرامین (بنادریل) یا meclizine (Bonine) می تواند موثر باشد.

عوارض جانبی:

• خواب آلودگی: اگر در مورد خواب آلودگی نگران هستید، یک آنتی هیستامین نسل دوم یا سوم مانند سیتریزین (Zyrtec) یا لوراتادین (Claritin) را انتخاب کنید.
• خشکی دهان: اگر خشکی دهان را تجربه می کنید، از نوشیدن مایعات زیاد، استفاده از آدامس یا آبنبات بدون قند و استفاده از مرطوب کننده لب استفاده کنید.
• تاری دید: اگر تاری دید را تجربه می کنید، از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید و از فعالیت های دیگری که نیاز به بینایی واضح دارند خودداری کنید. /ی