قرص گلوریپا (Gloripa) یک داروی تجویزی برای مدیریت دیابت نوع ۲ است. مادهٔ مؤثرهٔ این دارو امپاگلیفلوزین (Empagliflozin) است که متعلق به کلاس مهارکننده‌های SGLT2 (مهارکننده‌های سدیم-گلوکز کوترانسپورتر ۲) می‌باشد. امپاگلیفلوزین دارای دوزهای مصرفی 10 و 25، از نسل های جدید قرص دیابت نوع 2 به شمار می رود. که با داروهای دیگر نیز به صورت ترکیبی عرضه شده است.
فهرست مطالب
قرص گلوریپا (Gloripa) حاوی امپاگلیفلوزین (Empagliflozin) است و علاوه بر آن، شامل ترکیبات غیرفعال (مواد کمکی) است که در فرمولاسیون دارو نقش دارند. این ترکیبات به پایداری، طعم، و قابلیت جذب دارو کمک می‌کنند.
ترکیبات فعال:
- امپاگلیفلوزین (Empagliflozin):
- یک مهارکننده SGLT2 که برای کاهش سطح گلوکز خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ استفاده می‌شود.
- دوزها معمولاً ۱۰ میلی‌گرم و ۲۵ میلی‌گرم در قرص‌های مختلف هستند.
ترکیبات غیرفعال (مواد کمکی):
ترکیبات غیرفعال ممکن است بسته به سازنده و فرم خاص قرص متفاوت باشند، اما به طور کلی شامل مواد زیر هستند:
-
سلولز میکروکریستالی (Microcrystalline Cellulose):
- نقش: پرکننده (Filler) برای افزایش حجم قرص و بهبود ساختار آن.
-
مانیتول (Mannitol):
- نقش: قند الکلی که به عنوان پرکننده و عامل حل‌کننده در قرص‌ها استفاده می‌شود.
-
سیلیکا کلوئیدی بی‌آب (Colloidal Anhydrous Silica):
- نقش: عامل ضد چسبندگی که از چسبیدن قرص‌ها به ماشین آلات و قالب‌های ساخت جلوگیری می‌کند.
-
استئارات منیزیم (Magnesium Stearate):
- نقش: عامل روان‌کننده (Lubricant) که برای کاهش اصطکاک در طول فرآیند فشرده‌سازی قرص استفاده می‌شود.
-
هایپرملوز (Hypromellose یا Hydroxypropyl Methylcellulose):
- نقش: فیلم‌ساز (Film-forming agent) و اصلاح‌کننده آزادسازی دارو.
-
دی‌اکسید تیتانیوم (Titanium Dioxide):
- نقش: عامل رنگ‌دهنده سفید و محافظ در برابر نور.
-
مکلوگول (Macrogol یا Polyethylene Glycol):
- نقش: روان‌کننده (Lubricant) و بهبود دهنده آزادسازی دارو.
-
اکسید آهن زرد و قرمز (Yellow and Red Iron Oxides):
- نقش: عامل رنگ‌دهنده برای ایجاد رنگ‌های زرد و قرمز در پوشش قرص.
نکته:
فرمولاسیون دقیق و لیست مواد غیرفعال ممکن است بسته به تولیدکننده و نوع خاص محصول متفاوت باشد. برای اطلاعات دقیق درباره ترکیبات موجود در برند خاص گلوریپا که مصرف می‌کنید، به بسته‌بندی محصول یا برگه اطلاعات دارویی آن مراجعه کنید یا با داروساز خود مشورت کنید.
اهمیت ترکیبات غیرفعال:
- پایداری دارو: ترکیبات غیرفعال به پایداری دارو کمک می‌کنند و باعث می‌شوند که دارو بتواند به مدت طولانی‌تری بدون تخریب فعال باقی بماند.
- بهبود طعم و ظاهر: برخی از ترکیبات برای بهبود طعم و ظاهر دارو استفاده می‌شوند، که مصرف آن را راحت‌تر می‌کنند.
- افزایش قابلیت جذب: برخی از مواد کمک می‌کنند که ماده فعال دارو به طور موثرتری در بدن جذب شود.
مهم: اگر به هر یک از مواد تشکیل‌دهنده حساسیت دارید، حتماً با پزشک یا داروساز خود در میان بگذارید.
قرص گلوریپا (Gloripa) که حاوی امپاگلیفلوزین (Empagliflozin) است، از طریق مهار پروتئین SGLT2 (سدیم-گلوکز کوترانسپورتر ۲) در کلیه‌ها عمل می‌کند. این مهارکننده‌ها به طور خاص بر فرایند بازجذب گلوکز در کلیه‌ها تأثیر می‌گذارند و منجر به دفع گلوکز اضافی از بدن می‌شوند.
جزئیات نحوه عملکرد:
-
مهار پروتئین SGLT2:
- پروتئین SGLT2 در لوله‌های پروگزیمال کلیه‌ها فعال است و در شرایط طبیعی، گلوکز موجود در ادرار اولیه را بازجذب کرده و به جریان خون بازمی‌گرداند.
- امپاگلیفلوزین با مهار SGLT2، از بازجذب گلوکز جلوگیری می‌کند، که منجر به افزایش دفع گلوکز از طریق ادرار (گلیکوزوری) می‌شود.
-
افزایش دفع گلوکز:
- با مهار بازجذب گلوکز، گلوکز بیشتری از بدن دفع می‌شود. این فرآیند به کاهش سطح گلوکز خون کمک می‌کند.
-
اثر بر هموستاز گلوکز:
- کاهش سطح گلوکز خون به نوبه خود باعث بهبود کنترل گلیسمی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ می‌شود.
- دفع گلوکز از طریق ادرار، علاوه بر کاهش قند خون، ممکن است باعث کاهش وزن و کاهش فشار خون نیز بشود.
-
کاهش بار قلبی و عروقی:
- امپاگلیفلوزین، به دلیل اثرات مطلوب خود بر کاهش فشار خون و بار قلبی، میتواند به کاهش خطر حوادث قلبی و عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ که دارای سابقه بیماری قلبی هستند، کمک کند.
مکانیسم کامل:
در شرایط طبیعی، حدود ۹۰٪ گلوکز در لوله‌های پروگزیمال کلیه توسط SGLT2 بازجذب می‌شود. امپاگلیفلوزین، با مسدود کردن عملکرد SGLT2، باعث می‌شود که گلوکز به جای بازجذب، از طریق ادرار دفع شود. این مهار به ویژه در بیماران دیابتی که سطح گلوکز خون بالاتری دارند مؤثر است زیرا غلظت بالای گلوکز در ادرار اولیه، بیشتر به دفع از طریق ادرار تمایل دارد تا جذب مجدد.
نقاط کلیدی عملکرد:
- کاهش سطح گلوکز خون: از طریق افزایش دفع گلوکز در ادرار.
- کاهش وزن: ناشی از دفع گلوکز که به عنوان یک منبع کالری از بدن خارج می‌شود.
- کاهش فشار خون: احتمالاً از طریق دفع سدیم همراه با گلوکز در ادرار و کاهش حجم مایعات بدن.
مزایای مکانیسم عمل امپاگلیفلوزین:
- استقلال از انسولین: امپاگلیفلوزین برای عملکرد خود به انسولین وابسته نیست، بنابراین میتواند در هر مرحله از دیابت نوع ۲ مؤثر باشد.
- کاهش خطر هیپوگلیسمی: زیرا مکانیسم آن به طور مستقیم بر افزایش یا کاهش سطح انسولین تأثیر نمی‌گذارد، خطر هیپوگلیسمی کمتر است.
این مکانیسم منحصر به فرد باعث می‌شود که امپاگلیفلوزین در مدیریت دیابت نوع ۲ و بهبود برخی از علائم همراه با این بیماری مؤثر باشد.
قرص گلوریپا (Gloripa) با مادهٔ مؤثر امپاگلیفلوزین (Empagliflozin) عمدتاً برای مدیریت دیابت نوع ۲ به کار می‌رود. امپاگلیفلوزین، به عنوان یک مهارکننده SGLT2، با افزایش دفع گلوکز از طریق ادرار به کاهش سطح قند خون کمک می‌کند و فواید و کاربردهای متعددی دارد.
فواید قرص گلوریپا:
-
کنترل بهتر قند خون:
- مکانیسم: امپاگلیفلوزین با مهار بازجذب گلوکز در کلیه‌ها، باعث دفع گلوکز اضافی از طریق ادرار می‌شود، که این امر به کاهش سطح قند خون کمک می‌کند.
- مزیت: بهبود کنترل قند خون به کاهش عوارض طولانی‌مدت دیابت مانند مشکلات قلبی، کلیوی، و آسیب‌های عصبی کمک می‌کند.
-
کاهش وزن:
- مکانیسم: دفع گلوکز از طریق ادرار به معنای از دست دادن کالری است، که میتواند به کاهش وزن منجر شود.
- مزیت: کاهش وزن برای بسیاری از بیماران دیابتی که دچار اضافه وزن هستند، مفید است و میتواند به بهبود حساسیت به انسولین کمک کند.
-
کاهش فشار خون:
- مکانیسم: اثرات دیورتیکی (افزایش دفع ادرار) دارو میتواند به کاهش حجم خون کمک کند و از این طریق فشار خون را کاهش دهد.
- مزیت: کاهش فشار خون میتواند به کاهش خطر عوارض قلبی و عروقی کمک کند.
-
کاهش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی:
- مکانیسم: امپاگلیفلوزین با تأثیرات مثبتی که بر کاهش فشار خون، وزن بدن، و سطح قند خون دارد، میتواند خطر حوادث قلبی و عروقی مانند حملات قلبی و سکته را کاهش دهد.
- مزیت: این امر برای بیماران دیابتی که در معرض خطر بالای مشکلات قلبی و عروقی هستند، اهمیت زیادی دارد.
-
اثر مستقل از انسولین:
- مکانیسم: امپاگلیفلوزین برای کاهش قند خون به عملکرد انسولین وابسته نیست.
- مزیت: این ویژگی باعث می‌شود که در مراحل مختلف دیابت نوع ۲ مؤثر باشد و برای بیمارانی که عملکرد انسولین کاهش یافته دارند، مفید باشد.
-
کاهش خطر بروز هیپوگلیسمی:
- مکانیسم: چون امپاگلیفلوزین مستقل از ترشح انسولین عمل می‌کند، خطر کاهش شدید قند خون (هیپوگلیسمی) کمتر است.
- مزیت: این ویژگی به ویژه در مقایسه با برخی از داروهای دیگر ضد دیابت که خطر هیپوگلیسمی دارند، مفید است.
کاربردهای قرص گلوریپا:
-
درمان دیابت نوع ۲:
- استفاده: به عنوان یک داروی کمکی همراه با رژیم غذایی و ورزش برای بهبود کنترل قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲.
- دوز: معمولاً با دوز ۱۰ میلی‌گرم یک بار در روز شروع می‌شود و بسته به نیاز بیمار ممکن است به ۲۵ میلی‌گرم افزایش یابد.
-
کاهش خطر مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی و عروقی:
- استفاده: در بیمارانی که دیابت نوع ۲ دارند و در معرض خطر بیماری‌های قلبی و عروقی هستند، استفاده می‌شود تا خطرات مرتبط با مرگ و میر را کاهش دهد.
-
استفاده به همراه سایر داروهای ضد دیابت:
- استفاده: می‌توان آن را همراه با داروهای دیگر مانند متفورمین، سولفونیل‌اوراها، یا انسولین به کار برد تا اثرات ترکیبی بهتری در کنترل قند خون به دست آید.
موارد احتیاط و هشدارها:
- عملکرد کلیه: افرادی که دچار نارسایی شدید کلیوی هستند، ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشند یا ممکن است این دارو برای آن‌ها توصیه نشود.
- کتواسیدوز دیابتی: اگرچه نادر است، اما ممکن است در برخی از بیماران استفاده از این دارو باعث کتواسیدوز دیابتی شود. علائم شامل تهوع، استفراغ، درد شکم، خستگی، و مشکلات تنفسی هستند.
- عفونت‌های ادراری: این دارو میتواند خطر عفونت‌های ادراری را افزایش دهد.
- کم‌آبی: به دلیل افزایش دفع ادرار، ممکن است خطر کم‌آبی بدن وجود داشته باشد.
.jpg)
.jpg)
درج نظر