آبله مرغان چیست؟ علائم و راه های درمان

آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان: بیماری پوستی شایع و واگیردار

آبله مرغان یک بیماری ویروسی و بسیار واگیردار است که معمولاً در کودکان شایع است. این بیماری با ایجاد بثورات پوستی و تاول‌های خارش‌دار همراه است. ویروس واریسلا زوستر عامل ایجاد این بیماری است.

علائم آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که معمولاً در کودکان شایع است و با بثورات پوستی خارش‌دار مشخص می‌شود. علائم معمول آبله مرغان عبارتند از:

• بثورات پوستی: اولین و بارزترین علامت آبله مرغان، ظاهر شدن دانه‌های قرمز رنگی است که به سرعت به تاول‌های کوچک پر از مایع تبدیل می‌شوند. این تاول‌ها معمولاً خارش شدیدی دارند.
• تب: تب خفیف تا متوسط از دیگر علائم این بیماری است.
• خستگی و بی‌حالی: فرد مبتلا ممکن است احساس خستگی و بی‌حالی کند.
• کاهش اشتها: کاهش اشتها نیز از دیگر علائم شایع آبله مرغان است.
• سردرد: برخی افراد مبتلا به آبله مرغان ممکن است سردرد خفیفی را تجربه کنند.

علت آبله مرغان را کامل توضیح بده؟

آبله مرغان یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که معمولاً در کودکان شایع است. علت اصلی بروز این بیماری، عفونت با ویروسی به نام واریسلا زوستر است. این ویروس به شدت مسری بوده و از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.

نحوه انتقال ویروس آبله مرغان:

• تماس مستقیم با بثورات پوستی: تماس مستقیم با تاول‌های آبله مرغان فرد مبتلا، مهم‌ترین راه انتقال این ویروس است.
• تنفس هوا آلوده: استنشاق قطرات ریز حاوی ویروس که هنگام سرفه یا عطسه فرد بیمار در هوا پخش می‌شوند، می‌تواند باعث انتقال بیماری شود.

عوامل خطر ابتلا به آبله مرغان:

• تماس نزدیک با فرد مبتلا: هرچه تماس نزدیک‌تر و طولانی‌تر با فرد مبتلا باشد، احتمال ابتلا بیشتر می‌شود.
• عدم واکسیناسیون: واکسن آبله مرغان یکی از موثرترین روش‌های پیشگیری از این بیماری است.
• سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند نوزادان، افراد مسن و افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای دارند، بیشتر در معرض ابتلا به آبله مرغان قرار دارند.

دوره بیماری:

• دوره نهفتگی: مدت زمانی که از تماس با ویروس تا بروز علائم می‌گذرد، حدود ۱۰ تا ۲۱ روز است.
• دوره بیماری فعال: پس از ظاهر شدن بثورات، معمولاً ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد تا تاول‌ها خشک شده و پوسته‌دار شوند.

عوارض آبله مرغان

آبله مرغان معمولاً در کودکان یک بیماری خفیف است، اما در برخی موارد و به خصوص در بزرگسالان می‌تواند عوارض جدی‌تری به همراه داشته باشد.

عوارض رایج آبله مرغان عبارتند از:

• عفونت‌های باکتریایی پوست: خراشیدن تاول‌ها می‌تواند منجر به عفونت باکتریایی شود که نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد.
• زونا: ویروس آبله مرغان می‌تواند در بدن به صورت نهفته باقی بماند و سال‌ها بعد به صورت زونا ظاهر شود. زونا باعث ایجاد بثورات دردناک و تاول‌داری در یک ناحیه از بدن می‌شود.
• التهاب مغز (آنسفالیت): در موارد نادر، آبله مرغان می‌تواند باعث التهاب مغز شود که عوارضی جدی مانند تشنج، فلجی و حتی مرگ را به دنبال دارد.
• مشکلات تنفسی: در برخی موارد، آبله مرغان می‌تواند باعث مشکلات تنفسی مانند برونشیت یا ذات‌الریه شود.
• عفونت‌های دیگر: آبله مرغان می‌تواند باعث عفونت در سایر اندام‌ها مانند کلیه‌ها، کبد یا قلب شود.

عوامل خطر ابتلا به عوارض آبله مرغان:

• سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند نوزادان، افراد مسن و افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای دارند، بیشتر در معرض عوارض آبله مرغان قرار دارند.
• مصرف آسپرین: مصرف آسپرین در کودکان مبتلا به آبله مرغان می‌تواند باعث بروز سندرم ری شده که یک بیماری جدی است.
• بارداری: آبله مرغان در دوران بارداری می‌تواند عوارضی برای مادر و جنین به همراه داشته باشد.

برای کاهش خطر ابتلا به عوارض آبله مرغان، توصیه می‌شود:

• واکسیناسیون: واکسن آبله مرغان یکی از موثرترین روش‌های پیشگیری از این بیماری و عوارض آن است.
• درمان به موقع: در صورت ابتلا به آبله مرغان، به موقع به پزشک مراجعه کنید تا درمان مناسب را دریافت کنید.
• خودداری از خاراندن تاول‌ها: برای جلوگیری از عفونت، از خاراندن تاول‌ها خودداری کنید.
• مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک: داروهای تجویز شده توسط پزشک را به طور کامل و طبق دستور مصرف کنید.

نحوه تشخیص آبله مرغان

تشخیص آبله مرغان معمولاً بر اساس علائم بالینی بیمار انجام می‌شود. پزشک با بررسی بثورات پوستی، تاول‌ها و سایر علائم مانند تب، خستگی و خارش، می‌تواند به راحتی آبله مرغان را تشخیص دهد.

علائم مشخصه آبله مرغان عبارتند از:

• بثورات پوستی: ظاهر شدن دانه‌های قرمز رنگی که به سرعت به تاول‌های کوچک پر از مایع تبدیل می‌شوند.
• خارش شدید: خارش شدید از علائم بارز آبله مرغان است.
• تب: تب خفیف تا متوسط از دیگر علائم این بیماری است.
• خستگی و بی‌حالی: فرد مبتلا ممکن است احساس خستگی و بی‌حالی کند.

مراحل مختلف بثورات پوستی در آبله مرغان:

• دوره ماکول: ابتدا لکه‌های قرمز رنگی روی پوست ظاهر می‌شود.
• دوره پاپول: لکه‌ها به برجستگی‌های کوچک و سفت تبدیل می‌شوند.
• دوره وزیکول: برجستگی‌ها به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند.
• دوره پوسچول: تاول‌ها خشک شده و پوسته‌پوسته می‌شوند.

مهم است بدانید که:

• تشخیص زودهنگام: تشخیص زودهنگام آبله مرغان بسیار مهم است تا درمان مناسب آغاز شود و از بروز عوارض جلوگیری شود.
• خود تشخیص ندهید: از خود درمانی خودداری کرده و برای تشخیص دقیق و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.

درمان آبله مرغان

آبله مرغان یک بیماری ویروسی است که معمولاً خود به خود بهبود می‌یابد. با این حال، درمان‌های مختلفی برای تسکین علائم و کاهش عوارض آن وجود دارد.

درمان‌های خانگی

• استراحت: استراحت کافی به بدن کمک می‌کند تا با ویروس مبارزه کند.
• هیدراتاسیون: نوشیدن مقدار زیادی آب و مایعات گرم به کاهش تب و جلوگیری از کم‌آبی بدن کمک می‌کند.
• تسکین خارش: استفاده از لوسیون کالامین، حمام آب ولرم با جوش شیرین و پوشیدن لباس‌های نخی نرم می‌تواند خارش را کاهش دهد. از خاراندن تاول‌ها خودداری کنید تا از عفونت جلوگیری شود.
• تغذیه مناسب: مصرف غذاهای سبک و مغذی به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند.

درمان‌های دارویی

• داروهای ضد ویروسی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر را برای کوتاه کردن دوره بیماری و کاهش شدت علائم تجویز کند. این داروها به ویژه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا در معرض خطر عوارض جدی هستند، مفید است.
• داروهای ضد تب: برای کاهش تب و درد، می‌توان از استامینوفن استفاده کرد. از مصرف آسپرین در کودکان مبتلا به آبله مرغان خودداری کنید.
• آنتی‌هیستامین‌ها: این داروها به کاهش خارش کمک می‌کنند.

نکات مهم

• پیشگیری از عفونت: از خاراندن تاول‌ها خودداری کنید تا از عفونت باکتریایی جلوگیری شود.
• تماس با پزشک: اگر علائم بیماری شدید است یا عوارض دیگری مانند تب بالا، سردرد شدید یا مشکل تنفسی وجود دارد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
• واکسیناسیون: بهترین راه برای پیشگیری از آبله مرغان، واکسیناسیون است.

چگونه از آبله مرغان جلوگیری کنیم؟

آبله مرغان بیماری ویروسی بسیار مسری است، اما خوشبختانه راه‌های موثری برای پیشگیری از آن وجود دارد. بهترین راه برای پیشگیری از آبله مرغان، واکسیناسیون است.

واکسیناسیون: سدی محکم در برابر آبله مرغان

واکسن آبله مرغان یکی از موثرترین روش‌های پیشگیری از این بیماری است. این واکسن به بدن کمک می‌کند تا در برابر ویروس واریسلا زوستر، عامل ایجاد کننده آبله مرغان، ایمنی ایجاد کند.

• کودکان: معمولاً دو دوز واکسن آبله مرغان در سنین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و ۴ تا ۶ سالگی توصیه می‌شود.
• بزرگسالان: اگر در کودکی واکسن آبله مرغان دریافت نکرده‌اید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا در مورد واکسیناسیون تصمیم بگیرید.

سایر روش‌های پیشگیری

علاوه بر واکسیناسیون، رعایت نکات زیر نیز می‌تواند به پیشگیری از آبله مرغان کمک کند:

• اجتناب از تماس با افراد مبتلا: تا حد امکان از تماس نزدیک با افرادی که به آبله مرغان مبتلا هستند، خودداری کنید.
• شستن دست‌ها: به طور مرتب دست‌های خود را با آب و صابون بشویید، به خصوص پس از تماس با افراد مبتلا یا سطوح آلوده.
• پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه: اگر خودتان به آبله مرغان مبتلا هستید، برای جلوگیری از انتشار ویروس هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی خود را با دستمال یا آرنج بپوشانید.
• ضدعفونی کردن سطوح: سطوحی که به طور مرتب لمس می‌شوند، مانند دستگیره درها و اسباب‌بازی‌ها، را با مواد ضدعفونی کننده تمیز کنید.

مزایای واکسیناسیون آبله مرغان

• کاهش خطر ابتلا: واکسیناسیون به طور قابل توجهی خطر ابتلا به آبله مرغان را کاهش می‌دهد.
• کاهش شدت بیماری: در صورتی که فرد واکسینه شده به آبله مرغان مبتلا شود، معمولاً بیماری در او خفیف‌تر بوده و عوارض کمتری خواهد داشت.
• حفاظت طولانی مدت: ایمنی ایجاد شده توسط واکسن معمولاً طولانی مدت است. /ی