فهرست مطالب
- روماتیسم چیست؟
- علائم روماتیسم
- علل روماتیسم
- تشخیص روماتیسم
- درمان روماتیسم
- انواع روماتیسم
- فرق آرتروز و آرتریت
- روش درمان خانگی روماتیسم
- چند روش درمانی خانگی برای روماتیسم آورده شده است:
- طب سوزنی برای روماتیسم
- فیزیوتراپی برای روماتیسم
- درمان روماتیسم با تجهیزات پزشکی
- درمان روماتیسم با دارو
- جراحی برای روماتیسم
روماتیسم چیست؟
روماتیسم اصطلاحی کلی برای گروهی از بیماریها است که باعث درد و التهاب در مفاصل، عضلات، تاندونها و سایر بافتهای همبند میشود.
بیش از ۲۰۰ نوع بیماری روماتیسمی وجود دارد، از جمله:
- آرتریت روماتوئید: شایعترین بیماری التهابی مفاصل است که باعث درد، تورم، سفتی و آسیب به مفاصل میشود.
- آرتریت پس از زایمان: نوعی آرتریت است که زنان را در دوران بارداری یا بعد از زایمان مبتلا میکند.
- آرتریت پس از عفونت: نوعی آرتریت است که بعد از عفونت باکتریایی، مانند گلودرد استرپتوکوکی، ایجاد میشود.
- استئوآرتریت: نوعی آرتریت است که به دلیل ساییدگی و پارگی غضروف مفصلی ایجاد میشود.
- آرتریت گوات: نوعی آرتریت است که افراد مبتلا به بیماری گوات را مبتلا میکند.
- آرتریت لوپوس: نوعی بیماری خودایمنی است که میتواند به مفاصل، پوست، کلیهها و سایر اندامها آسیب برساند.
- فیبرومیالژیا: نوعی بیماری مزمن است که باعث درد عضلانی، خستگی و مشکلات خواب میشود.
علائم روماتیسم
علائم روماتیسم بسته به نوع بیماری میتواند متفاوت باشد، اما برخی از علائم شایع عبارتند از:
- درد، تورم و سفتی در مفاصل
- درد عضلانی
- خستگی
- تب
- ضعف
- مشکل در حرکت دادن مفاصل
- بثورات پوستی
علل روماتیسم
علل روماتیسم بسته به نوع بیماری متفاوت است. برخی از بیماریهای روماتیسمی، مانند آرتریت روماتوئید، بیماریهای خودایمنی هستند، به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافتهای سالم حمله میکند. سایر بیماریهای روماتیسمی، مانند استئوآرتریت، ناشی از ساییدگی و پارگی مفاصل است. عوامل دیگری که میتوانند خطر ابتلا به روماتیسم را افزایش دهند عبارتند از:
- سن: افراد مسن بیشتر به روماتیسم مبتلا میشوند.
- جنس: زنان بیشتر از مردان به برخی از انواع روماتیسم، مانند آرتریت روماتوئید، مبتلا میشوند.
- سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی روماتیسم دارید، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستید.
- آسیب: آسیب به مفصل میتواند خطر ابتلا به آرتریت، مانند آرتریت پس از ضربه را افزایش دهد.
- چاقی: افراد چاق بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت، به خصوص آرتروز زانو و لگن هستند.
تشخیص روماتیسم
هیچ آزمایشی برای تشخیص روماتیسم وجود ندارد. پزشک برای تشخیص نوع بیماری روماتیسم از سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشها استفاده میکند. آزمایشها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش خون: برای بررسی علائم التهاب و سایر ناهنجاریها
- آزمایش اشعه ایکس: برای بررسی آسیب به مفاصل
- تصویربرداری با ام آر آی: برای بررسی تصاویر دقیقتر از مفاصل و سایر بافتها
- آزمایشهای سونوگرافی: برای بررسی مفاصل و سایر بافتها
درمان روماتیسم
هیچ درمانی برای روماتیسم وجود ندارد، اما درمانها میتوانند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. درمانهای روماتیسم بسته به نوع بیماری میتواند متفاوت باشد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- داروها: مانند داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، کورتیکواستروئیدها، داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) و داروهای بیولوژیک
- فیزیوتراپی: برای بهبود قدرت، انعطافپذیری و دامنه حرکت مفاصل
- کاردرمانی: برای کمک به انجام فعالیتهای روزانه
- جراحی: در برخی موارد، ممکن است برای ترمیم آسیب به مفاصل یا جایگزینی مفاصل آسیبدیده نیاز به جراحی باشد
انواع روماتیسم
روماتیسم اصطلاح کلی برای بیش از ۲۰۰ بیماری مختلف است که باعث درد و التهاب در مفاصل، عضلات، تاندونها و بافتهای همبند میشود.
انواع روماتیسم را میتوان به دستههای زیر تقسیم کرد:
-
بیماریهای التهابی مفاصل:
- آرتریت روماتوئید: شایعترین نوع بیماری التهابی مفاصل است که باعث درد، تورم، سفتی و آسیب به مفاصل میشود. این بیماری خودایمنی است، به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافتهای سالم حمله میکند.
- آرتریت پس از زایمان: نوعی آرتریت است که زنان را در دوران بارداری یا بعد از زایمان مبتلا میکند.
- آرتریت پس از عفونت: نوعی آرتریت است که بعد از عفونت باکتریایی، مانند گلودرد استرپتوکوکی، ایجاد میشود.
- اسپوندیلیت آنکیلوزان: نوعی آرتریت است که ستون فقرات را درگیر میکند و میتواند منجر به همجوشی مفاصل و سفتی ستون فقرات شود.
- آرتریت پسوریاتیک: نوعی آرتریت است که افراد مبتلا به پسوریازیس را مبتلا میکند.
- آرتریت لوپوس: نوعی بیماری خودایمنی است که میتواند به مفاصل، پوست، کلیهها و سایر اندامها آسیب برساند.
- آرتریت گوات: نوعی آرتریت است که افراد مبتلا به بیماری گوات را مبتلا میکند.
-
بیماریهای دژنراتیو:
- استئوآرتریت: شایعترین نوع آرتریت است که به دلیل ساییدگی و پارگی غضروف مفصلی ایجاد میشود.
- آرتروز تمپوروماندیبولار (TMJ): نوعی آرتریت است که مفصل TMJ را درگیر میکند، که مفصل بین فک و جمجمه است.
-
بیماریهای بافت همبند:
- لوپوس اریتماتوسیستمیک (SLE): نوعی بیماری خودایمنی است که میتواند به مفاصل، پوست، کلیهها، خون، ریه، قلب و مغز آسیب برساند.
- اسکلرودرمی: نوعی بیماری خودایمنی است که باعث سفت شدن و ضخیم شدن پوست و سایر بافتهای همبند میشود.
- سندرم شوگرن: نوعی بیماری خودایمنی است که باعث خشکی دهان و چشم و همچنین مشکلات مفصلی و سایر مشکلات میشود.
- پلیمیوزیت: نوعی بیماری التهابی است که عضلات را درگیر میکند.
- واسکولیت: نوعی بیماری است که باعث التهاب رگهای خونی میشود.
-
سایر انواع روماتیسم:
- فیبرومیالژیا: نوعی بیماری مزمن است که باعث درد عضلانی، خستگی و مشکلات خواب میشود.
- نقرس: نوعی بیماری التهابی است که باعث درد ناگهانی و شدید در مفاصل، به خصوص انگشت بزرگ پا میشود.
- سندرم درد موضعی: نوعی بیماری است که باعث درد و حساسیت در عضلات، تاندونها و سایر بافتهای نرم میشود.
- آرتریت نوجوانان: نوعی آرتریت است که کودکان و نوجوانان را مبتلا میکند.
اینها فقط برخی از انواع مختلف روماتیسم هستند. مهم است که به خاطر داشته باشید که هر نوع روماتیسم علائم و درمانهای خاص خود را دارد. اگر درد، سفتی یا سایر مشکلات مفصلی را تجربه میکنید، باید برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.
فرق آرتروز و آرتریت
آرتروز و آرتریت دو اصطلاحی هستند که اغلب به جای یکدیگر استفاده میشوند، اما در واقع معانی متفاوتی دارند.
آرتریت یک اصطلاح کلی برای التهاب مفاصل است. التهاب میتواند ناشی از آسیب، عفونت، بیماری خودایمنی یا سایر عوامل باشد. آرتریت میتواند باعث درد، تورم، سفتی و مشکل در حرکت مفاصل شود.
آرتروز نوعی آرتریت است که به دلیل ساییدگی و پارگی غضروف مفصلی ایجاد میشود. غضروف یک بافت لاستیکی است که انتهای استخوانها را میپوشاند و به آنها کمک میکند تا به آرامی روی یکدیگر حرکت کنند. با گذشت زمان، غضروف میتواند فرسوده شود و باعث ساییدگی و پارگی استخوانها شود. این میتواند منجر به درد، سفتی و مشکل در حرکت مفاصل شود.
در اینجا خلاصهای از تفاوتهای کلیدی بین آرتروز و آرتریت آمده است:
ویژگی |
آرتروز |
آرتریت |
تعریف |
نوعی آرتریت که به دلیل ساییدگی و پارگی غضروف مفصلی ایجاد میشود. |
اصطلاح کلی برای التهاب مفاصل. |
علت |
ساییدگی و پارگی غضروف، معمولاً ناشی از افزایش سن یا استفاده بیش از حد. |
آسیب، عفونت، بیماری خودایمنی و سایر عوامل. |
علائم |
درد، سفتی، مشکل در حرکت مفاصل. |
درد، تورم، سفتی، مشکل در حرکت مفاصل. |
انواع |
استئوآرتریت، آرتروز پس از ضربه |
آرتریت روماتوئید، آرتریت پس از عفونت، اسپوندیلیت آنکیلوزان، آرتریت پسوریاتیک، آرتریت لوپوس، نقرس و موارد دیگر. |
درمان |
هیچ درمانی وجود ندارد، اما درمانها میتوانند به کنترل علائم کمک کنند. |
درمانها بسته به نوع آرتریت متفاوت است، اما ممکن است شامل داروها، فیزیوتراپی، کاردرمانی و جراحی باشد. |
مهم است که به خاطر داشته باشید که این فقط یک خلاصه کلی است و انواع مختلف آرتروز و آرتریت وجود دارد. اگر درد، سفتی یا سایر مشکلات مفصلی را تجربه میکنید، باید برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.
روش درمان خانگی روماتیسم
در حالی که هیچ درمان قطعی خانگی برای روماتیسم وجود ندارد، تعدادی روش وجود دارد که ممکن است به تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند.
توجه: قبل از امتحان هر یک از این درمانهای خانگی، با پزشک خود صحبت کنید، به خصوص اگر از داروهای تجویزی استفاده میکنید یا بیماریهای دیگری دارید.
چند روش درمانی خانگی برای روماتیسم آورده شده است:
-
گرما و سرما:
- گرمای مرطوب: استفاده از کمپرس گرم یا حمام آب گرم میتواند به شل شدن عضلات و کاهش درد و سفتی کمک کند.
- سرما: استفاده از کمپرس سرد یا بستههای یخ میتواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
-
ورزش و فعالیت بدنی:
- ورزش منظم: ورزش منظم، مانند پیادهروی، شنا یا یوگا، میتواند به تقویت عضلات و مفاصل، بهبود دامنه حرکتی و کاهش درد کمک کند. با این حال، مهم است که از فعالیتهای شدید که ممکن است علائم شما را تشدید کند، خودداری کنید.
- تمرینات کششی: حرکات کششی ملایم میتواند به بهبود انعطافپذیری و دامنه حرکتی مفاصل کمک کند.
-
رژیم غذایی:
- رژیم غذایی ضد التهاب: خوردن غذاهای ضد التهاب، مانند میوهها، سبزیجات، ماهیهای چرب و غلات کامل، میتواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
- کاهش وزن: اگر اضافه وزن دارید، کاهش وزن میتواند فشار روی مفاصل شما را کاهش دهد و به کاهش درد و سفتی کمک کند.
- محدود کردن مصرف غذاهای التهابی: از مصرف غذاهای فرآوری شده، غذاهای سرخ شده، شکر و لبنیات به مقدار زیاد خودداری کنید، زیرا این غذاها میتوانند التهاب را افزایش دهند.
-
مکملها:
- مکملهای گلوکوزآمین و کندروئیتین: این مکملها ممکن است به بازسازی غضروف و کاهش درد مفاصل کمک کنند.
- اسیدهای چرب امگا 3: اسیدهای چرب امگا 3 دارای خواص ضد التهابی هستند و ممکن است به کاهش درد و سفتی مفاصل کمک کنند.
- زنجبیل: زنجبیل دارای خواص ضد التهابی است و ممکن است به کاهش درد مفاصل کمک کند.
-
سایر روشها:
- مدیریت استرس: استرس میتواند علائم روماتیسم را تشدید کند. تکنیکهای مدیریت استرس مانند یوگا، مدیتیشن یا تنفس عمیق ممکن است به کاهش استرس و بهبود علائم کمک کند.
- طب سوزنی: طب سوزنی یک روش طب سنتی چینی است که شامل فرو کردن سوزنهای نازک در نقاط خاصی از بدن است. برخی از افراد مبتلا به روماتیسم میگویند که طب سوزنی به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی آنها کمک میکند.
- ماساژ: ماساژ میتواند به شل شدن عضلات، کاهش درد و بهبود گردش خون کمک کند.
مهم است که به خاطر داشته باشید که اینها فقط چند روش درمانی خانگی برای روماتیسم هستند. آنچه برای یک نفر مفید است ممکن است برای دیگری مفید نباشد. برای یافتن بهترین روش درمانی برای خود، با پزشک خود صحبت کنید.
طب سوزنی برای روماتیسم
طب سوزنی یک روش طب سنتی چینی است که شامل فرو کردن سوزنهای نازک در نقاط خاصی از بدن است. این نقاط طب سوزنی به نام "نقطه طب سوزنی" شناخته میشوند و گفته میشود که در امتداد خطوط انرژی به نام "مریدین" قرار دارند.
طب سوزنی برای درمان انواع مختلف بیماریها از جمله درد، اضطراب، افسردگی و اعتیاد استفاده میشود. همچنین برای درمان روماتیسم استفاده میشود، که اصطلاح کلی برای بیش از ۲۰۰ بیماری است که باعث درد و التهاب در مفاصل، عضلات و سایر بافتهای همبند میشود.
برخی از افراد مبتلا به روماتیسم میگویند که طب سوزنی به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی آنها کمک میکند. در واقع، برخی تحقیقات نشان داده است که طب سوزنی میتواند برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت مفید باشد.
نحوه عملکرد طب سوزنی برای روماتیسم
مکانیسم دقیق نحوه عملکرد طب سوزنی برای روماتیسم به طور کامل شناخته شده نیست. با این حال، چندین نظریه وجود دارد:
- طب سوزنی ممکن است به آزادسازی اندورفین کمک کند. اندورفین نوعی مسکن طبیعی است که بدن تولید میکند.
- طب سوزنی ممکن است به کاهش التهاب کمک کند.
- طب سوزنی ممکن است به بهبود جریان خون کمک کند.
- طب سوزنی ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند.
طب سوزنی برای چه نوع روماتیسمی مفید است؟
طب سوزنی ممکن است برای انواع مختلف روماتیسم مفید باشد، از جمله:
- آرتریت روماتوئید: شایعترین نوع بیماری التهابی مفاصل است که باعث درد، تورم، سفتی و آسیب به مفاصل میشود.
- استئوآرتریت: نوعی آرتریت است که به دلیل ساییدگی و پارگی غضروف مفصلی ایجاد میشود.
- آرتریت پس از زایمان: نوعی آرتریت است که زنان را در دوران بارداری یا بعد از زایمان مبتلا میکند.
- آرتریت پس از عفونت: نوعی آرتریت است که بعد از عفونت باکتریایی، مانند گلودرد استرپتوکوکی، ایجاد میشود.
- اسپوندیلیت آنکیلوزان: نوعی آرتریت است که ستون فقرات را درگیر میکند و میتواند منجر به همجوشی مفاصل و سفتی ستون فقرات شود.
- آرتریت پسوریاتیک: نوعی آرتریت است که افراد مبتلا به پسوریازیس را مبتلا میکند.
- آرتریت لوپوس: نوعی بیماری خودایمنی است که میتواند به مفاصل، پوست، کلیهها و سایر اندامها آسیب برساند.
- نقرس: نوعی بیماری التهابی است که باعث درد ناگهانی و شدید در مفاصل، به خصوص انگشت بزرگ پا میشود.
چه چیزی را در طول درمان طب سوزنی انتظار دارید
در طول یک جلسه طب سوزنی، شما روی یک تخت دراز میکشید و متخصص طب سوزنی سوزنهای نازکی را در نقاط خاصی از بدن شما فرو میکند. سوزنها معمولاً چند دقیقه در جای خود باقی میمانند. اکثر مردم درد کمی یا اصلاً احساس نمیکنند، اما ممکن است احساس سوزن سوزن شدن، گزگز یا گرما در اطراف محل سوزنها داشته باشند.
یک جلسه طب سوزنی معمولاً ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول میکشد. اکثر مردم برای مشاهده نتایج به چندین جلسه طب سوزنی نیاز دارند.
خطرات و عوارض جانبی طب سوزنی
طب سوزنی به طور کلی یک روش ایمن است. با این حال، برخی از عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:
- درد، خونریزی یا کبودی در محل سوزنها
- خستگی
- سردرد
- حالت تهوع
اگر باردار هستید، در مورد طب سوزنی با پزشک خود صحبت کنید. طب سوزنی به طور کلی برای زنان باردار توصیه نمیشود.
فیزیوتراپی برای روماتیسم
فیزیوتراپی بخشی مهم از درمان روماتیسم است. این میتواند به شما کمک کند تا درد و سفتی خود را کنترل کنید، دامنه حرکتی و قدرت خود را بهبود ببخشید و عملکرد کلی خود را ارتقا دهید.
یک فیزیوتراپ با شما همکاری میکند تا یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای خاص شما ایجاد کند. این برنامه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تمرینات: فیزیوتراپ به شما تمریناتی را آموزش میدهد که به تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی شما کمک میکند. این تمرینات ممکن است شامل تمرینات تقویتی، تمرینات انعطافپذیری و تمرینات تعادلی باشد.
- درمانهای دستی: فیزیوتراپ ممکن است از تکنیکهای درمان دستی، مانند ماساژ و کشش، برای کمک به کاهش درد و سفتی شما استفاده کند.
- مدالتی: فیزیوتراپ ممکن است از مدالیتیهایی مانند گرما، سرما، تحریک الکتریکی و اولتراسوند برای کمک به کاهش درد و التهاب شما استفاده کند.
- آموزش: فیزیوتراپ به شما آموزش میدهد که چگونه وضعیت خود را مدیریت کنید و از آسیب بیشتر جلوگیری کنید. این ممکن است شامل آموزش در مورد وضعیت خود، نحوه انجام تمرینات خود و نحوه استفاده از وسایل کمکی باشد.
فیزیوتراپی میتواند برای افراد در هر سنی که مبتلا به روماتیسم هستند مفید باشد. مهم است که با پزشک خود در مورد اینکه آیا فیزیوتراپی برای شما مناسب است یا خیر صحبت کنید.
مزایای فیزیوتراپی برای روماتیسم
فیزیوتراپی میتواند فواید متعددی برای افراد مبتلا به روماتیسم داشته باشد، از جمله:
- کاهش درد و سفتی: فیزیوتراپی میتواند به شما کمک کند تا درد و سفتی خود را از طریق تمرین، درمانهای دستی و مدالیتی کنترل کنید.
- بهبود دامنه حرکتی: فیزیوتراپی میتواند به شما کمک کند تا دامنه حرکتی خود را از طریق تمرین و درمانهای دستی بهبود ببخشید.
- افزایش قدرت عضلانی: فیزیوتراپی میتواند به شما کمک کند تا قدرت عضلانی خود را از طریق تمرینات تقویتی افزایش دهید.
- بهبود تعادل و هماهنگی: فیزیوتراپی میتواند به شما کمک کند تا تعادل و هماهنگی خود را از طریق تمرینات تعادلی بهبود ببخشید.
- کاهش خطر آسیب: فیزیوتراپی میتواند به شما کمک کند تا از طریق آموزش و استفاده از وسایل کمکی، خطر آسیب دیدگی را کاهش دهید.
- بهبود کیفیت زندگی: فیزیوتراپی میتواند به شما کمک کند تا با روماتیسم خود زندگی کنید و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.
چه زمانی باید برای فیزیوتراپی روماتیسم مراجعه کنید؟
اگر مبتلا به روماتیسم هستید، مهم است که در اسرع وقت برای فیزیوتراپی مراجعه کنید. فیزیوتراپی میتواند به شما کمک کند تا علائم خود را کنترل کنید و عملکرد خود را حفظ کنید.
شما میتوانید با مراجعه به پزشک یا فیزیوتراپ خود برای فیزیوتراپی روماتیسم ارجاع داده شوید.
درمان روماتیسم با تجهیزات پزشکی
در حالی که هیچ درمانی برای روماتیسم وجود ندارد، تعدادی وسیله پزشکی وجود دارد که می تواند به تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند. این موارد عبارتند از:
- بریس ها و ارتوها: بریس ها و ارتوها می توانند به حمایت از مفاصل و کاهش درد و التهاب کمک کنند. انواع مختلفی از بریس ها و ارتوها در دسترس است، بنابراین مهم است که با پزشک خود در مورد اینکه کدام نوع برای شما مناسب است صحبت کنید.
- عصاها و واکرها: عصاها و واکرها می توانند به شما کمک کنند تا تعادل خود را حفظ کنید و راحت تر راه بروید. اگر در راه رفتن یا ایستادن مشکل دارید، عصا یا واکر می تواند مفید باشد.
- کمپرس های گرم و سرد: کمپرس های گرم و سرد می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. کمپرس گرم می تواند به شل شدن عضلات و افزایش جریان خون کمک کند، در حالی که کمپرس سرد می تواند به کاهش تورم و درد کمک کند.
- تشک های گرم کننده برقی: تشک های گرم کننده برقی می توانند به گرم نگه داشتن شما و تسکین درد عضلات کمک کنند.
- دستگاه های TENS: دستگاه های TENS (تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست) از جریان الکتریکی برای تحریک اعصاب و تسکین درد استفاده می کنند.
- دستگاه های مادون قرمز: دستگاه های مادون قرمز از نور مادون قرمز برای گرم کردن بافت های عمیق و تسکین درد استفاده می کنند.
مهم است که با پزشک خود در مورد اینکه کدام وسایل پزشکی برای شما مناسب هستند صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا محصولاتی را پیدا کنید که موثر و ایمن باشند.
درمان روماتیسم با دارو
در حالی که هیچ درمان قطعی برای روماتیسم وجود ندارد، داروهای مختلفی می توانند به تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کنند. نوع دارویی که پزشک شما تجویز می کند به نوع روماتیسم شما، شدت علائمتان و سایر عوامل بستگی دارد.
داروهای رایج برای روماتیسم عبارتند از:
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): NSAIDs مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
- داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs): DMARDs می توانند به کند کردن یا متوقف کردن پیشرفت بیماری روماتیسمی کمک کنند. متوتروکسات، لفلونوماید، سولفاسالازین و آدالیموماب برخی از نمونه های DMARDs هستند.
- کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش التهاب و درد کمک کنند. آنها معمولاً فقط برای مدت کوتاهی تجویز می شوند زیرا می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند.
- مسکن های قوی: داروهای مسکن قوی مانند مورفین و کدئین می توانند برای درد شدید تجویز شوند.
- بیولوژیک ها: بیولوژیک ها نوعی دارو هستند که سیستم ایمنی بدن را هدف قرار می دهند. آنها برای افراد مبتلا به روماتیسم که به سایر درمان ها پاسخ نداده اند استفاده می شوند. آدالیموماب، اینفلیکسیماب و ریتوکسیماب برخی از نمونه های بیولوژیک ها هستند.
مهم است که با پزشک خود در مورد اینکه کدام دارو برای شما مناسب است صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا فواید و خطرات هر دارو را بسنجید و بهترین تصمیم را برای سلامتی خود بگیرید.
جراحی برای روماتیسم
جراحی در مراحل پیشرفته روماتیسم مفصلی (RA) ممکن است به عنوان راهی برای تسکین درد و بهبود عملکرد در نظر گرفته شود. هدف از جراحی معمولاً یکی از موارد زیر است:
- کاهش درد و التهاب: با برداشتن بافت آسیبدیده مفصل، مانند غضروف و سینوویوم ملتهب.
- اصلاح بدشکلی مفصل: برای بهبود تراز و عملکرد مفصل.
- ترمیم یا جایگزینی مفصل آسیبدیده: با استفاده از پروتزهای مصنوعی.
انواع مختلف جراحی برای روماتیسم:
- سینوکتومی: این شامل برداشتن سینوویوم، غشای پوشاننده مفصل و تولید کننده مایع مفصلی است. این می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.
- استئوتومی: این شامل بریدن و تغییر شکل استخوان برای بهبود تراز مفصل است. این می تواند برای زانوها، لگن ها و سایر مفاصل بزرگ مفید باشد.
- فیوژن مفصل: این شامل جوش دادن دو استخوان در مفصل آسیب دیده به هم است. این می تواند درد را تسکین دهد، اما تحرک مفصل را نیز از بین می برد.
- تعویض مفصل: این شامل جایگزینی مفصل آسیب دیده با پروتز مصنوعی فلزی، پلاستیکی یا سرامیکی است. تعویض مفصل ران، زانو و هیپ رایج ترین نوع جراحی روماتیسم است.
چه کسانی کاندیدای جراحی روماتیسم هستند؟
جراحی معمولاً به عنوان آخرین راه حل برای افراد مبتلا به RA که علائم شدید دارند و به درمان های دیگر مانند داروها، فیزیوتراپی و وسایل کمکی پاسخ نداده اند، در نظر گرفته می شود.
عوامل دیگری که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:
- سن و سلامت کلی شما
- شدت علائم شما
- میزان آسیب مفصل
- شغل و سطح فعالیت شما
- تمایل شما به جراحی
مخاطرات و عوارض جانبی جراحی روماتیسم:
مانند هر عمل جراحی، جراحی روماتیسم نیز خطرات و عوارض جانبی بالقوه ای دارد، از جمله:
- عفونت
- خونریزی
- لخته شدن خون
- درد
- سفتی
- ضعف عضلانی
- آسیب عصبی
- شل شدن پروتز
- نیاز به جراحی اضافی
مهم است که قبل از تصمیم گیری در مورد جراحی، تمام خطرات و مزایا را با پزشک خود به دقت در میان بگذارید. /ی
درج نظر