در حال بارگزاری ...
0
سبد خرید شما خالیست!
میتواند برای مشاهده محصولات بیشتر به صفحات زیر بروید :
دسته بندی محصولات
    بسته

    کهیر پوستی چیست علت و راه های تشخیص و درمان

    پنج شنبه 31 خرداد 1403 ساعت 16:36 بازدید: 34 امتیاز: 0 / 5 از 0 نظر نظرات: 0
    کهیر پوستی چیست علت و راه های تشخیص و درمان

    کهیر پوستی چیست؟

    کهیر (یا اورتیكاریا) نوعی واکنش پوستی است که به صورت برجستگی‌های قرمز، خارش‌دار و متورم ظاهر می‌شود. این برجستگی‌ها می‌توانند به هم پیوسته باشند و لکه‌های بزرگ‌تر را تشکیل دهند. کهیر می‌تواند در هر نقطه از بدن ایجاد شود، اما بیشتر در تنه، بازوها و پاها دیده می‌شود.

    علل کهیر:

    • آلرژی: شایع‌ترین علت کهیر، واکنش آلرژیک به غذا، دارو، نیش حشرات یا سایر مواد است.
    • عفونت‌ها: برخی از عفونت‌ها، به ویژه عفونت‌های ویروسی، می‌توانند باعث کهیر شوند.
    • ** داروها:** برخی از داروها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، می‌توانند باعث کهیر شوند.
    • عوامل فیزیکی: عواملی مانند گرمای شدید، تعریق زیاد، خراشیدن پوست و فشار می‌توانند باعث کهیر شوند.
    • بیماری‌های خودایمنی: در برخی موارد، کهیر می‌تواند علامت یک بیماری خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید باشد.

    انواع کهیر:

    • کهیر حاد: این نوع کهیر کمتر از ۶ هفته طول می‌کشد و معمولاً ناشی از آلرژی یا عفونت است.
    • کهیر مزمن: این نوع کهیر بیش از ۶ هفته طول می‌کشد و ممکن است علت آن مشخص نباشد.
    • کهیر آنژیوادم: این نوع کهیر باعث تورم عمیق در لایه‌های زیرین پوست می‌شود، به خصوص در اطراف چشم، لب‌ها و گلو. آنژیوادم می‌تواند خطرناک باشد و نیاز به مراقبت‌های پزشکی فوری دارد.

    علائم کهیر:

    • برجستگی‌های قرمز، خارش‌دار و متورم
    • تورم در اطراف چشم، لب‌ها و گلو (آنژیوادم)
    • تب
    • لرز
    • تنگی نفس
    • درد شکم

     

    تشخیص کهیر:

    پزشک معمولاً با معاینه پوست و پرسش درباره سابقه پزشکی شما می‌تواند کهیر را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است برای تعیین علت کهیر، آزمایش خون یا آزمایش‌های پوستی انجام شود.

     

    کهیر پوستی

    انواع کهیر پوستی

    کهیر به طور کلی به دو دسته حاد و مزمن تقسیم می‌شود:

    کهیر حاد:

    • کمتر از 6 هفته طول می‌کشد.
    • معمولاً ناشی از آلرژی به غذا، دارو، نیش حشرات یا سایر مواد است.
    • علائم آن شامل برجستگی‌های قرمز، خارش‌دار و متورم است.
    • ممکن است با تب، لرز، درد شکم یا تورم در اطراف چشم، لب‌ها و گلو (آنژیوادم) همراه باشد.

    کهیر مزمن:

    • بیش از 6 هفته طول می‌کشد.
    • علت آن معمولاً مشخص نیست.
    • ممکن است به صورت مداوم باشد یا به طور متناوب ظاهر شود.
    • علائم آن مشابه کهیر حاد است.

    انواع دیگر کهیر:

    • کهیر فیزیکی: ناشی از عوامل فیزیکی مانند گرما، سرما، تعریق، خراشیدن یا فشار است.
    • کهیر پوستی: ناشی از تماس با مواد شیمیایی یا سایر مواد محرک است.
    • کهیر دارویی: ناشی از مصرف برخی داروها است.
    • کهیر ناشی از بیماری‌های خودایمنی: می‌تواند علامت بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید باشد.

    نکته: این فقط یک لیست کلی است و انواع دیگری از کهیر نیز وجود دارد.

    کهیر پوستی

    تشخیص نوع کهیر:

    پزشک با معاینه پوست و پرسش درباره سابقه پزشکی شما می‌تواند نوع کهیر را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است برای تعیین علت کهیر، آزمایش خون یا آزمایش‌های پوستی انجام شود.

    درمان کهیر:

    درمان کهیر به علت آن بستگی دارد.

    • داروها: آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند به کاهش خارش و تورم کمک کنند. در موارد شدید، ممکن است از کورتیکواستروئیدها یا سایر داروها استفاده شود.
    • اجتناب از محرک‌ها: اگر علت کهیر مشخص باشد، باید از محرک‌ها اجتناب کنید.
    • کاهش استرس: استرس می‌تواند کهیر را بدتر کند.

    چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

    • اگر کهیر شما همراه با تب، لرز، تنگی نفس یا درد شکم است.
    • اگر کهیر شما بیش از 6 هفته طول کشیده است.
    • اگر کهیر شما بدتر می‌شود یا به داروها پاسخ نمی‌دهد.
    • اگر آلرژی غذایی دارید و دچار کهیر شده‌اید.
    • اگر باردار هستید یا به شیرخوار خود شیر می‌دهید و دچار کهیر شده‌اید.

    علت بروز کهیر پوستی

    علل مختلفی برای کهیر پوستی وجود دارد، از جمله:

    آلرژی: شایع‌ترین علت کهیر، واکنش آلرژیک به غذا، دارو، نیش حشرات یا سایر مواد است.

    • غذاهای آلرژی‌زا: برخی از غذاهای رایج که می‌توانند باعث کهیر شوند عبارتند از: آجیل، بادام زمینی، تخم مرغ، شیر، سویا، گندم، ماهی، صدف و میوه‌ها.
    • داروها: برخی از داروها که می‌توانند باعث کهیر شوند عبارتند از: آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، داروهای ضد درد، داروهای ضد فشار خون و لاتکس.
    • نیش حشرات: نیش حشراتی مانند زنبور، زنبور عسل و مورچه می‌تواند باعث کهیر شود.
    • مواد دیگر: مواد دیگری که می‌توانند باعث کهیر شوند عبارتند از گرد و غبار، شوره حیوانات، لاتکس، دود و عطر.

    عفونت‌ها: برخی از عفونت‌ها، به ویژه عفونت‌های ویروسی، می‌توانند باعث کهیر شوند.

    • عفونت‌های ویروسی: عفونت‌های ویروسی رایج که می‌توانند باعث کهیر شوند عبارتند از: سرماخوردگی، آنفولانزا و آبله مرغان.
    • عفونت‌های باکتریایی: عفونت‌های باکتریایی که می‌توانند باعث کهیر شوند عبارتند از: عفونت‌های گلودرد استرپتوکوکی و عفونت‌های پوستی.

    داروها: برخی از داروها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، می‌توانند باعث کهیر شوند.

    عوامل فیزیکی: عواملی مانند گرمای شدید، تعریق زیاد، خراشیدن پوست و فشار می‌توانند باعث کهیر شوند.

    بیماری‌های خودایمنی: در برخی موارد، کهیر می‌تواند علامت یک بیماری خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید باشد.

    استرس: استرس می‌تواند باعث تشدید کهیر شود.

    بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند باعث کهیر در برخی زنان شود.

    نور خورشید: قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند باعث کهیر در برخی افراد شود.

    علت نامشخص: در برخی موارد، هیچ علت مشخصی برای کهیر وجود ندارد. این نوع کهیر را کهیر ایدیوپاتیک می‌نامند.

    نکته: این فقط یک لیست کلی است و علل دیگری برای کهیر پوستی وجود دارد.

    تشخیص علت کهیر:

    پزشک با معاینه پوست و پرسش درباره سابقه پزشکی شما می‌تواند علت کهیر را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است برای تعیین علت کهیر، آزمایش خون یا آزمایش‌های پوستی انجام شود.

     

     

    واکنش آلرژیک چیست؟

    واکنش آلرژیک زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن شما به طور غیرطبیعی به یک ماده بی‌ضرر که به آن آلرژن گفته می‌شود، واکنش نشان می‌دهد. این واکنش می‌تواند باعث ایجاد علائم مختلفی از جمله خارش، قرمزی، تورم، عطسه، سرفه، آبریزش بینی، تهوع، استفراغ، درد شکم و در موارد شدید، شوک آنافیلاکتیک شود.

    مراحل واکنش آلرژیک:

    1. قرار گرفتن در معرض آلرژن: اولین بار که در معرض آلرژن قرار می‌گیرید، سیستم ایمنی بدن شما آن را به عنوان یک مهاجم شناسایی می‌کند و آنتی‌بادی‌های خاصی به نام IgE را برای مقابله با آن تولید می‌کند.
    2. حساس شدن: آنتی‌بادی‌های IgE به سلول‌های خاصی در بدن به نام ماست سل‌ها متصل می‌شوند.
    3. قرار گرفتن مجدد در معرض آلرژن: هنگامی که دوباره در معرض آلرژن قرار می‌گیرید، آن به IgE متصل شده به ماست سل‌ها متصل می‌شود.
    4. آزاد شدن مواد شیمیایی: این امر باعث می‌شود ماست سل‌ها مواد شیمیایی التهابی مانند هیستامین را آزاد کنند.
    5. علائم: هیستامین و سایر مواد شیمیایی باعث ایجاد علائم آلرژی می‌شوند.

    انواع آلرژی:

    • آلرژی غذایی: شایع‌ترین نوع آلرژی، آلرژی غذایی است. غذاهای رایج آلرژی‌زا شامل آجیل، بادام زمینی، تخم مرغ، شیر، سویا، گندم، ماهی، صدف و میوه‌ها هستند.
    • آلرژی دارویی: برخی از داروها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، داروهای ضد درد و لاتکس، می‌توانند باعث آلرژی شوند.
    • آلرژی تنفسی: آلرژی‌های تنفسی ناشی از استنشاق آلرژن‌هایی مانند گرده، گرد و غبار، شوره حیوانات و کپک هستند.
    • آلرژی نیش حشرات: نیش حشراتی مانند زنبور، زنبور عسل و مورچه می‌تواند باعث آلرژی شود.
    • آلرژی تماسی: آلرژی تماسی زمانی رخ می‌دهد که پوست شما با ماده‌ای آلرژی‌زا مانند لاتکس، فلزات یا مواد شیمیایی تماس پیدا کند.

    تشخیص آلرژی:

    پزشک برای تشخیص آلرژی از روش‌های مختلفی مانند معاینه فیزیکی، پرسش درباره سابقه پزشکی، تست پوستی و آزمایش خون استفاده می‌کند.

    درمان آلرژی:

    درمان آلرژی به نوع آلرژی و شدت علائم بستگی دارد.

    • اجتناب از آلرژن: بهترین راه برای درمان آلرژی، اجتناب از آلرژن است.
    • داروها: داروهایی مانند آنتی‌هیستامین‌ها، داروهای ضد احتقان، اسپری‌های بینی کورتیکواستروئیدی و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند به کاهش علائم آلرژی کمک کنند.
    • ایمونوتراپی: در برخی موارد، ممکن است از ایمونوتراپی برای درمان آلرژی استفاده شود. ایمونوتراپی شامل قرار دادن تدریجی بدن در معرض مقادیر کمی از آلرژن برای کمک به سیستم ایمنی بدن برای تحمل آن است.

    چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

    • اگر دچار واکنش آلرژیک شدید مانند شوک آنافیلاکتیک هستید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
    • اگر علائم آلرژی شما شدید یا آزاردهنده است.
    • اگر آلرژی شما بر کیفیت زندگی شما تأثیر می‌گذارد.
    • اگر باردار هستید یا به شیرخوار خود شیر می‌دهید و دچار آلرژی شده‌اید.

     

    درمان کهیر

    درمان کهیر به علت آن بستگی دارد. در اینجا چند روش درمانی کلی برای کهیر آورده شده است:

    داروها:

    • آنتی‌هیستامین‌ها: این داروها می‌توانند به کاهش خارش و تورم کمک کنند. آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه مانند سِتیریزین (Zyrtec) و فکسوفنادین (Allegra) در دسترس هستند. در موارد شدید، ممکن است پزشک آنتی‌هیستامین‌های قوی‌تر تجویز کند.
    • کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها می‌توانند به کاهش التهاب و تورم کمک کنند. کورتیکواستروئیدها می‌توانند به صورت خوراکی، تزریقی یا موضعی مصرف شوند.
    • داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): NSAIDs مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.

    تسکین دهنده‌های موضعی:

    • کمپرس سرد: کمپرس سرد می‌تواند به کاهش خارش و تورم کمک کند.
    • کرم‌های ضد خارش: کرم‌های ضد خارش حاوی موادی مانند کالامین یا دیفن هیدرامین می‌توانند به تسکین خارش کمک کنند.
    • حمام جو دوسر: حمام جو دوسر می‌تواند به تسکین پوست خارش‌دار و ملتهب کمک کند.

    تغییرات در سبک زندگی:

    • اجتناب از محرک‌ها: اگر علت کهیر شما مشخص باشد، باید از محرک‌ها اجتناب کنید. محرک‌های رایج کهیر شامل غذاهای آلرژی‌زا، داروها، نیش حشرات، گرما، تعریق و استرس هستند.
    • پوشیدن لباس‌های گشاد و نخی: از پوشیدن لباس‌های تنگ یا مصنوعی که می‌توانند باعث تعریق و تحریک پوست شوند، خودداری کنید.
    • کاهش استرس: استرس می‌تواند کهیر را بدتر کند. روش‌های مختلفی برای کاهش استرس مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق وجود دارد.
    • خواب کافی: کمبود خواب می‌تواند کهیر را بدتر کند. سعی کنید هر شب 7 تا 8 ساعت بخوابید. /ی

     

    کهیر پوستی چیست علت و راه های تشخیص و درمان کهیر پوستی چیست علت و راه های تشخیص و درمان کهیر پوستی چیست علت و راه های تشخیص و درمان
    خانه
    دسته ها
    جستجو
    0 سبد
    پروفایل
    بیشتر
    تماس
    دسته بندی ها
    تخفیفات ویژه
    زود مصرف ها با قیمت کمتر
    آرایشی و بهداشتی
    مکمل های غذایی
    مادر و کودک
    محصولات جنسی
    مکمل های ورزشی
    مکمل های تنظیم وزن
    بازگشت به بالا